امروز شنبه 08 اردیبهشت 1403 http://ear-nose.cloob24.com
صفحه اصلی | درباره ما | تماس با ما

سندرم خشکی بینی چیست و چگونه سندروم خشکی بینی را درمان کنیم؟

0

داخل بینی با غشای مخاطی پوشیده شده است که بینی را مرطوب نگه می دارد و ما را در برابر ورود اشیای خارجی به داخل بینی از طریق استنشاق مصون می دارد.

در برخی موارد داخل بینی خشک و دردناک می شود و شما در بینی خود احساس خارش می کنید که در برخی موارد منجر به خون دماغ شدن نیز می شود. در این وضعیت، روشهای مختلف درمانی و برخی درمانهای خانگی می تواند بینی را مرطوب نگه دارد.

خشکی بینی چیست؟
خشکی بینی یکی از علائم نامطلوب بودن شرایط محیطی است و همچنین می تواند ناشی از عوارض جانبی برخی از داروها نیز باشد. بینی به میزان خاصی از رطوبت نیاز دارد تا بتواند درست عمل کند، شرایط بسیار گرم یا بسیار سرد باعث خشک شدن داخل بینی می شود. آب و هوای گرم و خشک، رطوبت پایین و تهویه نامطبوع می تواند باعث خشکی بینی شود. خشکی بینی ممکن است از عوارض جانبی برخی داروها مانند آنتی هیستامین و داروهای ضد احتقان باشد. بسیاری از مردم به دلیل مصرف زیاد داروهایی مانند آنتی هیستامین و اسپریهای بینی دچار خشکی بینی می شوند.

علت خشک شدن بینی چیست؟
بسیاری از داروها عوارض جانبی دارند که یکی از این عوارض می تواند خشکی بینی باشد. برخی داروهایی که باعث خشکی بینی می شوند عبارتند از آنتی بیوتیکها، آنتی هیستامینها و داروهای ضد احتقان. مصرف زیاد یا سوءمصرف داروهایی که برای رفع احتقان به کار برده می شوند به خصوص اسپریهای بینی ممکن است به خشکی بینی منجر شود.

وضعیت آب و هوایی محیط مانند رطوبت پایین نیز ممکن است باعث خشک شدن بینی شود. در هوای بسیار گرم و خشک که رطوبت لازم برای مسیر عبور هوا در بینی فراهم نیست، داخل بینی دچار خشکی می شود. خشکی بینی برای سیستم تنفسی مضر است زیرا بینی هوایی که وارد ریهها می شود را مرطوب می کند. غشای مخاطی بینی که سیستم تنفسی را پوشانده است برای کارکرد صحیح خود نیاز به رطوبت کافی دارد و مانند بزاق در دهان که نقش تمیزکنندگی دارد عمل می کند.

برخی از دلایل شایع
شرایط محیطی که در آن رطوبت به اندازه کافی نیست و می تواند باعث خشکی بینی شود عبارتند از:
تهویه مطبوع
آب و هوای بیابانی
گرمای داخلی ساختمان (گرمای ایجادشده و گرمای تابشی)
سونای بدون بخار
برخی دیگر از دلایل خشکی بینی
بینی خشک می تواند به دلیل ابتلا به بیماریهای دیگر نیز به وجود آید که برخی از آنها عبارتند از:
مصرف داروهایی مانند ضد احتقان ها، آنتی هیستامینها و آنتی کولینرژیک ها
سوءاستفاده از اسپریهای بینی
سندرم شوگرن

برخی از دلایل خطرناک
در برخی موارد، خشکی بینی ممکن است علامت بیماریهای مهلک و خطرناکی باشد که باید به صورت اورژانسی مورد رسیدگی و درمان قرار گیرند. این بیماریها شامل عفونتهای جدی و خطرناک سیستم تنفسی می شود.

علائم
خشکی بینی ممکن است با علائم دیگری همراه باشد که به شدت به بیماریها، اختلالات یا ناهنجاریهای زمینهای بستگی دارد. بیماریهایی که بر بینی تأثیر می گذارند ممکن است سیستمهای دیگر بدن نیز را برگیرند.

علائم مرتبط با بینی که ممکن است همراه با خشکی بینی ایجاد شوند
خشکی بینی ممکن است با علائم دیگری در بینی همراه باشد که برخی از آنها عبارتند از:
خونریزی
تغییر یا اختلال در حس بویایی
احتقان و گرفتگی بینی
قرمزی، گرم شدن و تورم

برخی دیگر از علائمی که ممکن است با خشکی بینی همراه باشند
خشکی بینی ممکن است با علائم مرتبط با سیستمهای دیگر بدن نیز همراه باشد. برخی از این علائم عبارتند از:
تاری دید
خواب آلودگی
خشکی چشمها
خشکی دهان
خشکی پوست
بی اشتهایی
خستگی و ضعف طولانی مدت
بثورات پوستی (جوشهای پوستی)
تورم غدد بزاق

عوارض
از آنجا که خشک شدن بینی می تواند باعث بیماریهای خطرناکی شود، درمان اشتباه نیز می تواند باعث ایجاد عوارض و آسیبهای دائمی شود. زمانی که بیماری زمینه ای تشخیص داده شد، باید به دقت برنامه درمانی که پزشک به شما می دهد را رعایت کنید زیرا این برنامه جهت کاهش احتمال ابتلا به عوارض بعدی این بیماری برای شما طراحی شده است. برخی از عوارض خشکی بینی عبارتند از:
لارنژیت
فارنژیت
کیفیت پایین خواب
خونریزیهای مکرر
سینوزیت
گسترش عفونت

روشهای درمانی
روشهای درمانی متداول
روشهای درمانی متداول، بر بهداشت و افزایش رطوبت مخاط بینی متمرکز است. پمادها، روغنها، اسپریها و محرکهای بینی سلامت مخاط باقیمانده بینی در افراد مبتلا به سندرم بینی خالی را حفظ کرده و بهبود می دهند، این کار با حفظ رطوبت و از بین بردن عفونت و عوامل محرک انجام می شود. این روش درمانی، خشکی بینی را درمان نمی کند زیرا نمی تواند شاخکهای آسیبدیده یا از دسترفته را بازگرداند. به هر حال، این گونه روشهای درمانی می تواند به کنترل برخی از علائم مانند کاهش درد و رنج (اثرات تسکینی)کمک کند:

استفاده منظم قطره سالین به طور روزانه همیشه توصیه می شود. برخی از بیماران ترجیح می دهند به جای استفاده از سالین از محلول لاکتات رینگر استفاده کنند زیرا فکر می کنند که برای مخاط بینی آنها بهتر است، برخی از مطالعات تجربی نیز صحت این ادعا را تأیید می کند. سالین، اسپریها یا ژلهای مرطوب کننده حاوی لاکتات یا اسید هیالورانیک همیشه زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که روش دیگری برای مرطوب کردن بینی وجود نداشته باشد.

روغن کنجد می تواند برای رفع خشکیهای شدید بینی مؤثر واقع شود.مقادیر زیادی سوپ و نوشیدنیهای گرم بنوشید. بهتر است از مصرف کافئین پرهیز کنید.از دستگاه مرطوبکننده هوا در هنگام خواب استفاده کنید (بخور گرم یا سرد را در اولویت قرار دهید)در هنگام خواب از دستگاه CPAP که هوا را مرطوب می کند استفاده کنید.

از طب سوزنی و شیاتسو برای بهبود خونرسانی به بینی و عملکردهای عصبی بهره بگیرید.لباس گرم بپوشید و در محیط گرم بخوابید.فعالیتهای فیزیکی و ورزش منظم و داشتن یک سبک زندگی سالم از اهمیت زیادی برخوردار است.

توصیه های دیگر
طب سوزنی و شیاتسو می تواند به خونرسانی بهتر به بینی و بهبود عملکردهای عصبی کمک کند.
لباس گرم بپوشید و محل خواب خود را گرم نگه دارید.
به طور منظم ورزش کنید و یک سبک زندگی سالم داشته باشید.

روشهای درمانی مبتنی بر جراحی (ایمپلنت)

در روشهای جراحی برای درمان خشکی بینی از ایمپلنت برای بیمارانی که شکاف شاخکهای آنها بزرگ شده است استفاده می شود. این روش درمانی می تواند باعث بهبود تنفس شود اما بر اساس گزارشهای بیماران، در درمان خشکی بینی چندان مؤثر نبوده است. این جراحی برای بازسازی ساختار هندسی قسمت داخلی بینی و مسیر عبور هوا به کار برده می شود (قسمت پایینی، میانی و بالایی مجرای تنفسی). این امر معمولاً از طریق کاشت ایمپلنت قابل حصول است. در روش جراحی، پشت حفره عریض شده بینی، تنگ می شود یا قسمت برداشته شده شاخک هابا پروتز، حجیم و پر می شود و یا به وسیله آن چه که به آن نئوتوربینات یا شاخک بینی مصنوعی گفته می شود پر می شود.

بافت شاخک بینی یک بافت منحصر بفرد بوده و قسمتی دیگری در بدن وجود ندارد که بتوان این نوع بافت را از آن قسمت برای پیوند برداشت. به هر حال امکان بازسازی برخی عملکردها با بازسازی برجستگیهای طبیعی و متناسب بینی به وسیله ایمپلنتها وجود دارد و بنابراین می توان ظرفیتهای بینی برای اعمال فشار کافی، مسیر عبور هوا، گرما، رطوبت، فیلتر و احساس گردش جریان هوا را برای بیمار بازگرداند. با گرافتهای مختلف ایمپلنتی و قرار دادن مواد زیر مخاط در محل صحیح، جراح امید دارد که بتواند ساختار شاخک بینی را مشابه شاخکهای اصلی ساخته تا بتواند چهار کار انجام دهد:

محدود کردن حجم جریان هوا، فقط به اندازهای که مخاط بینی بتواند آن را تحمل کند؛ در حالی که هوای کافی برای تنفس از این مسیر عبور می کند. این کار برای ساختن مقاومت مناسب در مسیر جریان عبور هوا انجام می شود.بازسازی مقادیر گرما و رطوبت در حد مخاط طبیعی بینی، زیرا پروتز ممکن است گرما رطوبت برگشتی از ریهها را محدود کند.

الگوی جریان هوای مختل شده پس از جراحی را به حالت اولیه بازگرداند و مطمئن شود که مقدار زیادی از جریان هوا به مدخل میانی بینی هدایت می شود.افزایش سطح مخاط بینی که با جریان هوا در تماس است و احساس وجود جریان هوا در بینی را افزایش می دهد، در میان همه موارد ذکر شده در بالا این کار باعث بهبود احساس تنفس بهتر هم می شود.

سندرم خشکی بینی درمان سندرم خشکی بینی

چه عواملی باعث افتادن نوک بینی پس از جراحی بینی می شود؟

0

در برخی موارد، بیماران از نتایج به دست آمده پس از انجام عمل رینوپلاستی راضی نیستند زیرا تغییرات ایجاد شده باعث ایجاد اثرات منفی در چهره آنها شده است. یکی از مشکلات شایع پس از انجام عمل جراحی بینی، افتادگی نوک بینی است.

این بدان معنا است که اگر از نمای جانبی به بینی نگاه کنید، سطح نوک آن نسبت به بقیه قسمتهای آن در محل مطلوبی قرار گرفته است اما به مرور زمان نوک بینی حالت افتادگی پیدا کرده و از نمای نیمرخ ظاهر گرد و محدبی پیدا می کند.

دلایل افتادن نوک بینی پس از جراحی بینی
این اتفاق ممکن است به چندین دلیل ایجاد شود. در بیشتر موارد بروز این حالت افتادگی قابل پیشبینی و پیشگیری است.اولین دلیل این است که جراح نتوانسته است عمل را به طور موفقیتآمیز انجام دهد بنابراین محل نوک بینی را نسبت به بقیه قسمتهای بینی از جمله پل بینی اشتباه انتخاب کرده است. در بین جراحان متخصص و متبحر بینی گفته می شود که همیشه به دلیل بسته شدن شکافهای ایجاد شده برای عمل، احتمال کشیده شدن نوک بینی وجود دارد. خاصیت طبیعی جاذبه هم باعث می شود که این شکافها به سمت پایین میل کنند. جراح باید این موارد را در هنگام طراحی و اجرای عمل بینی شما مورد نظر داشته باشد.

دومین دلیل شایع افتادگی بینی این است که غضروف باقیمانده در نوک بینی قدرت و استحکام کافی برای حفظ نوک بینی در محل خود را ندارد. اگر جراح نتواند تشخیص دهد که غضروف برای حفظ نوک بینی ضعیف شده است و پس از برداشتن قسمتی از بینی برای باریک شدن نیمی از بینی آن را در نظر نگیرد، نوک بینی دچار افتادگی شده و در ظاهر صورت شخص اثر می گذارد. ارزیابی چشمانداز این اتفاق باید در جلسات مشاوره انجام شود و جراح در این جلسه قدرت غضروف بینی را بررسی کرده و تخمین بزند که چند درصد از قدرت پس از برداشتن بخشی از غضروف باقی میماند.

سومین دلیل افتادگی نوک بینی مربوط به این واقعیت است که نوک بینی نیفتاده است اما بافت بینی در قسمت بالای نوک آن بالاتر آمده و باعث شده است که شما فکر کنید که نوک بینی افتاده است. این معمولاً به دلیل ناتوانی جراح در محاسبه انقباض و سفت شدگی در دوران بهبودی است که باید مد نظر گرفته می شده است. با کاهش تورم و بسته شدن شکافهای بافتها، غضروف در قسمت میانی بینی ممکن است بالا رود.

غضروف به طور اتوماتیک به صورت افقی بالا رفته و طبیعتاً قسمت میانی را به سمت جلو میکشد و اگر به اندازه کافی تراشیده نشود ممکن است بیش از سطح مورد نظر بالا برود؛ بنابراین ظاهر بینی حالت محدب پیدا کرده و باعث می شود که فکر کنید نوک آن حالت افتادگی پیدا کرده است. این یک خیال باطل است که عمل رینوپلاستی یک عمل جراحی پیچیده است که نیاز به تخیلات جراح دارد بلکه یک برنامه است که باعث ایجاد تغییرت قابل پیشبینی می شود و مهمتر از آن این که جراح باید عواقب هر مانور جراحی که در حین عمل انجام می دهد را بشناسد.

جای تعجب نیست که عمل رینوپلاستی به عنوان مشکلترین عمل جراحی در بین عملهای جراحی زیبایی شناخته می شود. به یاد داشته باشید که همه جراحان پلاستیک تخصص، تجربه و استعداد لازم را برای انجام این عمل جراحی ندارند.

تاثیر عمل جراحی بینی بر حس بویایی چیست؟

0

در بسیاری از موارد تنها دلیل انجام رینوپلاستی (جراحی بینی)، زیبایی نیست. بسیاری از بانوان و آقایانی که به سختی نفس میکشند، امیدوارند که پس از عمل بینی بتوانند بهتر نفس بکشند.

عملکرد بینی پس از عمل نگرانی مشترک اکثر بیماران است و یکی از متداولترین سوالاتی که بیماران از جراحان میپرسند این است که آیا ممکن است جراحی بینی حس بویایی را از بین ببرد؟

گذشته از تمام مسائل و مشکلات بهتر نفس کشیدن نباید به قیمت از دست دادن حس بویایی تمام شود و شما را تمام عمر از استشمام عطر گلها و بوی خوش محروم کند. در ادامه با ما همراه باشید تا از اثر جراحی بینی بر حواس بویایی و چشایی و احتمال بروز عوارض تنفسی پس از عمل آگاه شوید.

عمل بینی یا رینوپلاستی چیست؟
در رینوپلاستی یا عمل بینی ساختار، عملکرد و یا ظاهر بینی تغییر داده می شود. تغییراتی که بسته به نیازها و خواسته های بیمار ممکن است کوچک و ظریف یا چشمگیر و قابل توجه باشد. عمل بینی به دو روش باز و بسته انجام می شود. عمل بینی باز بهترین نتایج و چشمگیرترین تغییرات را به دست می دهد، اما برای انجام عمل باید برش کوچکی روی کلوملا (بافت جداکننده سوراخهای بینی)ایجاد شود. اگرچه در عمل بسته هیچ برش خارجی ایجاد نمی شود، اما نتایج آن به دلیل عدم دسترسی به ساختارهای داخلی بینی به اندازه عمل باز قابل توجه نیست.

تاثیر عمل زیبایی بینی بر حس بویایی
اگر درصدد انجام جراحی بینی هستید، احتمالاً دچار این نگرانی هستید که مبادا عمل بینی منجر به از دست رفتن حس بویایی شود. در واقع ضعیف شدن و از بین رفتن حس بویایی یکی از عوارض عمل بینی است که البته موقتی است.

حواس چشایی و بویایی جزء حواس شیمیایی طبقه بندی می شود. محرکهای بویایی بسیاری، مانند بوی قهوه، پرتقال و گل، در اطراف ما وجود دارد که مولکولهایی بودار را آزاد می کند. بینی حاوی تارهای ظریفی است که در عصب حسی، موسوم به عصب بویایی سازماندهی شده است. این عصب که حاوی نورونهای گیرنده مخصوصی است به گونهای خلق شده است که بو را تشخیص دهد. زمانی که مولکولهای بو به نورونهای گیرنده میرسد، حس بویایی را تحریک می کند.

مجراهای بینی پس از عمل متورم می شود و جریان هوا را داخل بینی کاهش می دهد. مولکولهای بو به دلیل انسداد و گرفتگی مجراهای بینی به گیرنده های روی پایانه های عصب بویایی نمی رسد. چون گیرنده های تشخیص دهنده بو هیچ رایحهای دریافت نمی کند، حس چشایی نیز کاهش مییابد. درست مانند زمانی که سرما میخورید و بینی تان می گیرد و فقط مزه غذاهای پرادویه را تشخیص میدهید.

همانطور که ورم پس از جراحی بینی به تدریج از بین میرود، حس بویایی نیز بهبود مییابد و بیمار دوباره می تواند مزهها و بوها را حس کند. برگشت کامل حس بویایی و چشایی در اکثر بیماران 6 ـ 3 هفته طول میکشد. در این بین تعداد انگشت شماری از بیماران حس بویایی را پس از عمل بینی برای همیشه از دست می دهند. البته این عارضه بسیار نادر است و چون مجرای مسدود شده بینی اصلاح یا جابجا می شود، برخی بیماران حتی پس از عمل متوجه تقویت حس بویایی نیز می شوند.

برگشت حس بویایی و کاهش عوارض
از آنجایی که ضعیف شدن حس بویایی پیآمد التهاب بینی است، با رعایت چند توصیه ساده می توانید روند التیام را تسهیل کنید. استراحت کنید، مایعات فراوان بنوشید و فعالیتهایی مانند ورزشهای تماسی پربرخورد که باعث آسیب دیدن بینی می شود، انجام ندهید. بینی را با محلول سرم نمکی (سالین)شستشو دهید تا علائم سریعتر برطرف شود. در صورت بروز حساسیت یا عفونت نیز باید از اسپری آنتی بیوتیک یا استروئید استفاده کنید. همچنین در زمان مقرر حتماً به جراح مراجعه کنید تا وضعیت شمت بررسی شود.

اگرچه خطر از بین رفتن همیشگی حس بویایی ضعیف است، بااین حال بهترین روش برای به حداقل رساندن احتمال آسیب دیدن حس بویایی مراجعه به جراح پلاستیک مجربی است که در زمینه انجام عمل بینی مهارت دارد. چنانچه قصد دارید برای عمل بینی اقدام کنید، حتماً با یک جراح معتبر مشورت کنید. یکی از بهترین روشها برای اطمینان از مناسب و ایمن بودن انجام عمل مراجعه به پزشک و تشریح وضعیت و انتظار از عمل است. حتماً به متخصصی مراجعه کنید که در زمینه زیبایی ظاهری و عملکرد بینی آگاهی کامل داشته باشد. جراح مجرب نهایت تلاش خود را می کند تا هم ظاهر و هم عملکرد بینی را بهبود دهد.

جمع بندی
اکنون مطمئن شده اید که پس از عمل بینی باز هم می توانید از استشمام بوی خوش گل سرخ لذت ببرید. اکثر بیماران پس از گذشت 6 - 4 هفته حس بویایی خود را به طور کامل باز می یابند. نگران نباشید، پس از جراحی بینی نه تنها از به مشام کشیدن رایحه گلهای بهاری محروم نخواهید شد، بلکه شکل و عملکرد بینی تان نیز بهبود خواهید یافت.

نشانه های عمل جراحی زیبایی بینی موفق و ناموفق بینی چیست؟

0

عمل رینوپلاستی که در اصطلاح عام عمل جراحی بینی شناخته شده است، یک روش جراحی است که تغییراتی را در بینی به دلایلی زیبایی یا پزشکی انجام می دهد.

هدف متخصص جراح که عمل جراحی زیبایی بینی را انجام می دهد همیشه ایجاد جذابترین و طبیعیترین نتیجه می باشد که با بقیه ویژگیهای صورت بیمار همخوانی دارد.گاهی اوقات عمل جراحی بینی برای کمک به بهبود تنفس بیمار برایبه حداقل رساندنگرفتگی بینی انجام می شود. در تمام موارد، دستیابی به بهترین نتیجه ممکن از لحاظ عملکردی و زیبایی، نشان دهندهی یک عمل جراحی موفق است.

جراحی زیبایی بینی می تواند به طور چشم گیری موارد زیر را بهبود دهد:
اندازهی بینی و تناسب آن نسبت به بقیه اجزای صورت
عرض در قسمت پل بینی یا رفع قوز بینی
اندازه، شکل و موقعیت سوراخ بینی
نوک بینی توپی شکل، افتادگی نوک بینی، بینی که نوک آن بیش از حد به سمت بالا یا قلابی شکل است.
عدم تقارن سوراخ بینی و بینی بعد از عمل
هر دو روشهای جراحی باز و بسته عمل بینی با انجام برشها (یا در داخل کلوملا یا در قسمت پنهان داخل بینی)انجام می شوند تا جراح بتواند به آرامی پوستی را که استخوانها و غضروف بینی را پوشش می دهد به سمت بالا بکشد و اجازهی دستیابی به ساختار بینی را پیدا کند. پس از آن پوست با دقت زیاد روی بینی که جراحی شده است کشیده می شود تا به آن یک ظاهر جدید و زیبا ببخشد.

هفت علامت یک عمل جراحی زیبایی بینی موفق عبارتند از:
تقارن
برای قرنها تقارن صورت با عواملی مانند درک زیبایی صورت، مقاومت در برابر بیماریها و کیفیت ژنتیک مرتبط بوده است. هدف رسیدن به تقارن اجزای صورت یکی از رایجترین دلایل انجام عمل جراحی زیبایی صورت در متقاضیانی است که تمایل به انجام آن دارند، و این مورد به خصوص در افرادی که به دنبال عمل جراحی بینی هستند، صدق می کند. به دست آوردن تقارن بیشتر دو طرفه صورت یا حفظ تقارن یک بینی متقارن در حین اصلاح یکی دیگر از مشکلات یا اندازه آن در عمل جراحی بینی امری ضروری محسوب می گردد.

تنفس
هنگامی که نوبت به بینی میرسد، ظاهر و عملکرد مناسب کاملاً در کنار یکدیگر قرار می گیرند و باید هر دو در نظر گرفته شوند. تعداد کمی از بیمارانی که در طول یک سال عمل جراحی زیبایی بینی را انجام می دهند بعد از عمل دچار مشکل می شوند. دلیل به وجود آمدن مشکلات تنفسی آن است که متخصص جراح گاهی اوقات بیش از حد غضروف را در طول عمل جراحی از بین میبرد، و باعث روی هم خوابیدن کنارههای بینی در هنگام تنفس می شود. عملهای جراحی زیبایی مدرن با انجام روشهای ظریف و دقیقتر و تاکید بر بهبود ساختار کلی بینی از این عوارض بعد از عمل جراحی بینی جلوگیری می کنند. یک عمل بینی موفق موجب بهبود یا حفظ توانایی بیمار در جهت تنفسی آسان و بدون مشکل می گردد.

یک عمل جراحی بدون ایجاد زخم
یک عمل جراحی بینی موفق باید ظاهر بینی را بهبود بخشد، نه این که آن را بدتر کند. در عمل جراحی زیبایی صورت نتایج بر پایه زیبایی شناختی استوار هستند، بنابراین هر گونه جای زخم بعد از عمل جراحی یک نتیجهی ناموفق محسوب می شود. یک متخصص جراح پلاستیک بی تجربه در هنگام عمل بیشتر به بهبود ظاهر بینی توجه می کند و سایر موارد مانند یک جای زخم قابل مشاهده و مشخص چندان اهمیتی برای او نخواهد داشت. اولین و مهمترین گام برای جلوگیری از عوارض ناخواسته و نتایج ضعیف مانند جای زخم مشخص در بینی، انتخاب پزشک جراحی است که دارای تخصص در این زمینه می باشد، توسط دیگران تایید می شود، و به طور خاص تجربه و مهارت بالایی در عمل جراحی بینی دارد.

نیازی به انجام عمل ترمیمی نیست.
در بسیاری موارد بینی پس از انجام عمل جراحی زیبایی بینی عالی به نظر میرسد، اما پس از برخی از عملهای بینی بسیاری از بیماران مواردی از قبیل افتادگی بینی، بینی باریک و یا اسکلتی یا بینی که مصنوعی به نظر میرسد را گزارش کردهاند. متاسفانه این مشکلات نادر نیستند. در واقع تخمین زده می شود که بین 5 تا 15 درصد از بیمارانی که تحت عمل جراحی زیبایی بینی قرار می گیرند، نیاز به عمل ترمیمی بینی دارند. برخی از بیماران نیاز به ترمیم جزئی دارند، در حالی که در برخی دیگر نیاز ترمیمهای قابل توجهی باید انجام گردد. عمل جراحی زیبایی بینی موفق، عملی است که در همان اولین بار توسط یک متخصص جراح زیبایی صورت با سالها یا دههها تجربه انجام گیرد و همیشه بهترین نتایج را به دنبال داشته باشد.

ظاهر طبیعی

بینی که تازه بهبود یافته است باید پس از یک عمل جراحی زیبایی بینی موفق ظاهری طبیعی داشته باشد. نتایج غیر طبیعی ظاهری ناخوشایند و نازیبا به بینی خواهند داد.بینی رانمی توان بیش از حد معمول برش داد و کوچک کرد. نوک بینی نباید بیش از حد بالا برودیا بیش از حد ظاهر باریک پیدا کند. سوراخهای بینیها نباید بیش از حد بزرگ باشند. جلوی بینی نباید به شکل مداد در آید، این مشکل زمانی رخ می دهد که نوک بینی نسبت به پل بینی بیش از حد باریک شده است. یک بینی با ظاهری غیر طبیعی توجه دیگران را به خود جلب می کند. یک عمل بینی موفق باعث می شود تا بینی عالی و بی نقص به نظر برسد، ظاهری طبیعی داشته باشد و با دیگر اجزای صورت در هماهنگی کامل باشد.

رضایت بیمار
یک بینی جذاب چه ویژگیهایی دارد؟ در واقع پاسخ یکسانی به این سوال وجود ندارد. در گذشته، بسیاری از متخصصین جراحی پلاستیک تحت تاثیر آرمانهای زیبایی شناسی شخصی یا آن چه در بین مردم رایج بود قرار میگرفتند و روشهای عمل جراحی زیبایی بینی را به طور یکسان روی بیماران خود اجرا می کردند. گاهی اوقات این عمل منجر به ایجاد ویژگیهای ظاهری مشترک بین بیماران پس از انجام عمل جراحی بینی می شد. خوشبختانه هم اکنون این روند و طرز فکر دیگر ادامه ندارد و منسوخ شده است.یک متخصص عمل جراحی زیبایی بینی ماهر با متقاضی خود برای ایجاد یک هدف مستقل برنامه ریزی می کند و جهت دستیابی به اهداف منحصر به فرد هر بیمار، تلاش خواهد کرد.

هماهنگی اجزای صورت
چشمها ممکن است پنجره هایی برای روح باشند، اما هیچ چیز مانند یک بینی با ظاهری نامناسب نمی تواند هماهنگی اجزای صورت را از بین ببرد. نواقصی که بسیار به چشم میآیند، به صورت ناخواسته توجه دیگران را به خود جلب می کنند و در واقع می توانند به اعتماد به نفس افراد آسیب برسانند. خوشبختانه فقط یک تغییر جزئی می تواند صورت شما را متعادل کند و اعتماد به نفس را بازگرداند. یک متخصص مجرب جراح بینی ضرورت هماهنگی بین ظاهر بینی و ساختار کلی چهره بیمار جهت دستیابی به نتایج طبیعی را کاملاً میداند و با انجام یک عمل جراحی زیبایی بینی موفق از ایجاد عوارض بعد از عمل و نیاز به عمل جراحی ترمیمی جلوگیری می کند.

چاق یا لاغر شدن نتیجه جراحی زیبایی بینی را خراب می کند یا نه؟

0

احتمالاً هنگامی که برای عمل زیبایی بینی (رینوپلاستی)و تغییرشکل یا تغییر اندازه بینی برنامه ریزی می کنید، چندان به تاثیر چاق یا لاغر شدن پس از عمل بر نتیجه جراحی فکر نمی کنید.

تغییر وزن بدن در صورت نیز نمود می یابد، به ویژه اگر صورت نیز لاغر شده باشد. این تغییر پس از جراحی هایی مانند رینوپلاستی باعث عدم تناسب یا ناهماهنگی بین اجزاء صورت می شود.

چاق یا لاغر شدن دگرگونیهایی را در ظاهرتان ایجاد می کند که انتظار بسیاری از آنها را نداشتهاید و احتمال دارد نتیجه جراحی بینی را نیز تحت الشعاع قرار دهد.برای کسب اطلاعات بیشتر درباره عمل زیبایی بینی و تاثیر تغییر وزن بر نتیجه آن با جراح زیبایی بینی مشاوره کنید تا به بهترین و ماندگارترین نتیجه ممکن دست یابید.

تغییر وزن و شکل بینی
بینی از بافتهای مختلفی تشکیل می شود که از آن جمله می توان به غضروف و پوست اشاره کرد، بااین حال سلولهای چربی در فهرست بافتهای تشکیل دهنده بینی قرار نمی گیرد. تغییر وزن پس از عمل بینی تاثیر مستقیمی بر بزرگی و شکل بینی ندارد. نتایج به دست آمده در اصل ثابت باقی میماند، اما نمود ظاهری آنها دستخوش تغییر می شود. بسیاری از بیماران تصور می کنند که چون بینی فاقد چربی است، تغییر مربوط به وزن و بافت چربی اثری بر بینی ندارد. اما واقعیت این است که بین نوسان وزن و شکل بینی رابطهای غیرمستقیم و کاملاً مشخص وجود دارد.

وزن و تناسب صورت
اکثر ما به خوبی میدانیم که بدن چربی اضافی را اطراف بخش پایین صورت ذخیره می کند. اضافه وزن گاهی باعث پفآلود به نظر رسیدن دور گردن و چانه می شود، بالعکس با کاهش وزن انحناهای بخش پایین صورت مشخصتر و نیمرخ زیباتر می شود. درحالی که چاق شدن باعث گرد و گوشتی شدن صورت می شود، لاغر شدن صورت همراه با کاهش وزن، صورت را استخوانی نشان می دهد.

اگرچه نمی توان بینی را چاق یا لاغر کرد، اما امکان تغییر وزن در ناحیه گردن، فک، چانه و بخش میانی صورت وجود دارد. لاغر کردن این بخشهای صورت بینی را برجسته تر، تیزتر، بزرگتر یا در کل نامتناسب نشان می دهد. اثر لاغر شدن اطراف چانه و فک، به دلیل ایجاد تغییر در نیمرخ بسیار بارز است. با این توصیف رسیدن به وزن ایدهآل قبل از جراحی و حفظ این وزن در دوران پس از جراحی بهترین روش برای رضایت همیشگی از نتیجه عمل زیبایی بینی است.

دلیل لاغر شدن پس از جراحی بینی
زمانی که فرد مدت های مدید از وجود مشکلی در صورت خود ناراضی باشد، نکتهای که بسیاری را به انجام عمل زیبایی بینی ترغیب می کند، برطرف کردن آن مشکل بار سنگینی را از دوش وی برمی دارد. به این ترتیب فرد پس از دیدن تصویر خود در آیینه با رضایت لبخند میزند، از ظاهر خود راضی است، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند و در مجموع شادتر و سرزنده تر می شود.

تغییر بزرگی مانند زیباتر شدن بینی مقدمهای برای ایجاد تغییرات مهم دیگر می شود که یکی از آنها بهبود سبک زندگی است که به نوبه خود به کاهش وزن منجر می شود. در بسیاری از بیمارانی که وزنشان در محدوده سالم قرار دارد، کم کردن دو تا پنج کیلوگرم تغییر محسوسی را در چهرهشان ایجاد نمی کند. اما اگر بیماری قبل از عمل اضافه وزن داشته باشد، کاهش شدید وزن تغییرات چشمگیری را به وجود میآورد و ممکن است نتیجه عمل بینی را خراب کند. بنابراین قبل از عمل بینی وضعیت سلامتی خود، برنامههایتان برای آینده و اهداف خود از انجام این عمل زیبایی را برای جراح شرح دهید.

تغذیه پس از جراحی بینی
بسیاری از بیماران گزارش دادهاند که پس از عمل زیبایی بینی لاغر شدهاند. اگرچه نتیجه عمل ارتباط تنگاتنگی با شرایط خاص هر بیمار دارد، بااین حال می توان پس از عمل بدون به خطر انداختن نتیجه جراحی بینی لاغر شد. رعایت کردن یک رژیم غذایی متعادل مزایای بیشماری دارد.

جراحان زیبایی بینی تاکید بسیاری بر تغذیه سالم پس از عمل دارند، چرا که رژیم غذایی سالم روند التیام را تسهیل می کند. خوردن میوه و سبزیجات بیشتر دوران بهبود را تسریع می کند. پژوهشها نشان داده است که کمبود مواد مغذی روند التیام را مختل می کند. پژوهشگران دریافتهاند که ویتامین A، ویتامین E و دیگر مواد مغذی برای التیام یافتن زخمها ضروری است. به علاوه آنزیم موجود در آناناس، یعنی بروملین نیز ورم، درد و کبودی پس از عمل بینی را کاهش می دهد.

درمان اسکار و جای زخم سالک با لیزر

0

لیشمانیوز نوعی عفونت انگلی است که در اثر گزش پشه خاکی ماده فلوبوتومین به انسان منتقل می شود. این انگل در بسیاری از کشورهای استوایی و معتدل وجود دارد.

اپیدمی زمانی بروز مییابد که افراد در اثر جنگ یا مهاجرت در ناحیه آلوده قرار بگیرند یا این که مردم ناحیه مستعد لیشمانیوز نرخ بالایی از بیماری یا سوء تغذیه را تجربه کنند. لیشمانیوز پوستی یا جلدی (سالک)به ندرت کشنده است، اما اسکار یا جای زخم ناخوشایندی را باقی می گذارد. موارد شدید لیشمانیوز احشائی در صورت درمان نشدن، تقریباً همواره کشنده است.

لیشمانیوز جلدی در صورت از کار افتادن اندامهای حیاتی یا ابتلا به سندرمهای شدید مستقیماً منجر به مرگ می شود. همچنین لیشمانیوز گاهی پیآمد یک عفونت باکتریایی ثانویه، مانند ذات الریه است. بیماران مبتلا به HIV/AIDS پیشرفته باید عفونت HIV اصلی و سالک را درمان کنند تا سالک دوباره عود نکند. به همین دلیل بیماران دچار سالک باید آزمایش HIV بدهند.

روش درمان سالک به ساده یا پیچیده بودن زخم(ها)بستگی دارد. این بیماری اسکاری را روی پوست بیمار باقی می گذارد و تحمل این اسکار ناخوشایند صدمات روحی را نیز به دنبال دارد. اگر شما نیز دچار عفونت سالک شدهاید و مشاهده اسکار آن ناراحتتان می کند، باید بدانید که امروزه روشهای موثری برای از بین بردن اسکار سالک وجود دارد.

یکی از موثرترین و ایمنترین روشهای رفع اسکار سالک بازسازی پوست با لیزر دی اکسید کربن (CO2)است. در لیزردرمانی پرتوهای کوتاه و متمرکز پالسی نور به پوست درگیر تابانده می شود تا با برداشته شدن لایه به لایه پوست، کلاژن جدید تولید شود و پوست آسیب دیده ترمیم شود. متخصص زیبایی مناسب بودن درمان با لیزر را در جلسه مشاوره تعیین می کند.

انواع
لیشمانیاز دارای سه نوع جلدی، احشایی و جلدی ـ مخاطی است، که عامل هر یک گونههای متفاوتی از انگل لیشمانیا است. متخصصین معتقداند که حدود 20 گونه متفاوت از لیشمانیا وجود دارد که بیماری را به انسان منتقل می کند.

لیشمانیاز جلدی:
لیشمانیاز جلدی یا سالک، شایعترین نوع لیشمانیاز، باعث زخم شدن پوست بیمار می شود. درمان سالک همواره ضروری نیست و به شرایط بیمار بستگی دارد، بااین حال درمان روند التیام را تسریع می کند و از بروز عوارض پیشگیری می کند.

لیشمانیاز جلدی ـ مخاطی:
لیشمانیوز جلدی ـ مخاطی نوع نادری است که عامل آن همان گونه جلدی انگل است و چند ماه پس از التیام ضایعه پوستی بروز مییابد.

انگل در این نوع لیشمانیوز در بینی، گلو و دهان بیمار منتشر می شود و به تخریب کامل یا جزئی غشاهای مخاطی این ناحیهها دامن میزند. اگرچه لیشمانیوز جلدی ـ مخاطی معمولاً نوعی از لیشمانیوز جلدی در نظر گرفته می شود، اما از آن جدیتر است، خود به خود درمان نمی شود و نیاز به درمان دارد.

لیشمانیوز احشایی:
لیشمانیوز احشائی که لیشمانیوز سیستمی یا کالاآزار نیز نامیده می شود، معمولاً دو تا هشت ماه پس از گزیده شدن توسط پشه خاکی بروز مییابد. این بیماری به اندامهای داخلی، مانند کبد و طحال آسیب میزند. همچنین ممکن است مغز استخوان و سیستم ایمنی نیز در اثر آسیب دیدگی این اندامها درگیر شود. اگر این عارضه درمان نشود، تقریباً همواره به مرگ منجر می شود.

علل
عامل لیشمانیوز نوعی انگل تک یاختهای از گونه لیشمانیا است و بیماری در اثر گزش پشه خاکی عفونی به انسان منتقل می شود. این انگل داخل بدن پشه خاکی ماده زندگی می کند و تکثیر می شود. این حشره در محیطهای مرطوب، در ماههای گرمتر و شبها، از ساعات ابتدایی شب تا طول آفتاب، بیشترین فعالیت را دارد. حیوانات خانگی، مانند سگ، نیز می توانند میزبان انگل باشند. ممکن است بیماری از حیوان به پشه خاکی و در نهایت به انسان منتقل شود.بین انسانها نیز انگل از راه انتقال خون یا سوزن مشترک منتقل می شود. در نقاطی از جهان بیماری از یک فرد به پشه خاکی و در نهایت به فرد دیگر سرایت مییابد.

علائم
انسان می تواند مدتی طولانی و بدون آن که بیمار شود، ناقل بعضی گونههای لیشمانیا باشد. علائم به نوع بیماری بستگی دارد.

لیشمانیوز جلدی:
علامت اصلی سالک ضایعههای پوستی بدون درد است. علائم سالک چند هفته پس از گزش پشه خاکی عفونی شروع می شود. البته گاهی علائم تا چند ماه یا چند سال بروز نمییابد.

لیشمانیوز جلدی ـ مخاطی:
علائم بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی ـ مخاطی معمولاً یک تا پنج سال پس از ضایعههای پوستی بروز مییابد. این علائم عموماً زخمهایی در داخل دهان وبینی یا روی لبها است.

دیگر علائم بیماری عبارت است از:
گرفتگی یا آب ریزش بینی
خونریزی بینی
به سختی نفس کشیدن

لیشمانیوز احشائی:
علائم غالباً تا چند ماه بعد از نیش زدن پشه بروز نمییابد؛ علائم در اکثر موارد دو تا شش ماه پس از شروع عفونت مشاهده می شود. نشانهها و علائم شایع بیماری عبارت است از:
کاهش وزن
ضعف
تبی که بیش از چند هفته یا چند ماه طول کشیده باشد.
بزرگ شدن طحال
بزرگ شدن کبد
کاهش تولید سلولهای خونی
خونریزی
عفونتهای دیگر
متورم شدن غدد لنفاوی

تشخیص
بیمار باید زندگی کردن در یا سفر کردن به ناحیههایی با شیوع بالای لیشمانیوز را به پزشک اطلاع دهد تا پزشک آزمایشهای لازم را برای وجود انگل در بدن بیمار انجام دهد. چنانچه ابتلا به لیشمانیوز تایید شود، آزمایشهای دیگری برای تعیین گونههای عامل لیشمانیوز انجام می شود.

تشخیص لیشمانیوز جلدی:
پزشک نمونه برداری از پوست را با خراش دادن یکی از زخمها انجام می دهد و مقدار کمی از پوست را برمی دارد و در آزمایش DNA یا ماده ژنتیکی انگل مشخص می شود. روشهای مختلفی برای تعیین گونه انگل عامل عفونت به کار برده می شود.

تشخیص لیشمانیوز احشائی:
اکثر بیماران گزیده شدن توسط پشه خاکی را به یاد نمیآورند و این فراموشی تشخیص را دشوارتر می کند. اما اگر بیمار به زندگی کردن در یا سفر کردن به ناحیه های با شیوع بالای لیشمانیوز را به خاطر بیاورد، کمک بزرگی به پیشبرد تشخیص خواهش کرد. پزشک ابتدا معاینه بالینی را با هدف بررسی بزرگ شدن طحال یا کبد انجام می دهد، سپس نمونه برداری از استخوان یا آزمایش خون انجام می شود.آزمایشهای تخصصی مختلفی برای تشخیص دقیق انجام می شود. با استفاده از رنگهای شیمیایی خاص مغز استخوان می توان متوجه شد که آیا انگل سلولهای ایمنی را عفونی کرده است یا خیر.

درمان

داروهای ضدانگل، مانند آمفوتریسین بی (آمبیسام)برای درمان بیماری تجویز می شود. پزشک درمان مناسب را با توجه به نوع لیشمانیوز توصیه می کند.

لیشمانیوز جلدی:
زخمهای پوستی غالباً بدون درمان بهبود مییابد. البته درمان روند التیام را تسریع می کند، جای زخم و اسکار را کاهش می دهد و خطر عود کردن بیماری را کمتر می کند. تمام ضایعه های پوستی که باعث بدشکلی شده باشد، نیاز به جراحی پلاستیک دارد.

لیشمانیوز جلدی ـ مخاطی:
این ضایعه ها خود به خود التیام نمییابد و نیاز به درمان دارد. لیپوزومال آمفوسیترین بی و پارومومایسین برای درمان عارضه تجویز می شود.

لیشمانیوز احشایی:
لیشمانیوز احشایی همواره به درمان نیاز دارد. داروهای مختلفی برای درمان تجویز می شود که پرکاربردترین آنها شامل سدیم استیبوگلوکونات (پنتوستام)، آمفوتریسین بی، پارامومایسین و میلتفوسین (ایمپاویدو)می شود.

رفع اسکار یا جای زخم سالک

هرچند درمان سالک ضرورتی ندارد، اما اسکار باقی مانده مشکلات زیبایی و روحی متعددی را برای بیمار ایجاد می کند. اسکار لیشمانیوز جلدی یا سالک جای زخمی آتروفیک است که به دلیل آتروفی پوست و تخریب کلاژن پس از واکنش التهابی حاد تشکیل می شود.یکی از پرکاربردترین روشهای درمان اسکارهای آتروفیک استفاده از لیزر پرتوان پالسی یا لیزر CO2 است که لایه اپیدرم پوست را در یک بار عبور میساید. لیزر فرکشنال CO2 حفرههای میکروسکوپی کوچکی را در لایههای عمقیتر پوست ایجاد می کند.

این فرایند باعث تولید کلاژن جدید و سالم می شود که صاف شدن اسکار را به دنبال دارد.اگرچه لیزر CO2 اسکارهای آتروفیکی، مانند اسکار سالک را با موفقیت ترمیم می کند، اما این درمان عوارض جانی متعددی، مانند طولانی شدن دوران بهبود و اریتمای مقاوم را در پی دارد.

پیشگیری (h2)
هیچ واکسن یا دارویی برای پیشگیری از لیشمانیوز وجود ندارد؛ در واقع یگانه راه پیشگیری این است که سعی کنید پشه خاکی شما را نیش نزند. برای این کار توصیه های زیر را رعایت کنید:
لباسهایی بپوشید که پوست را تا بیشترین حد ممکن بپوشاند. شلوار بلند، پیراهن آستین بلندی که داخل شلوار گذاشتهاید و جوراب بلند را فراموش نکنید.
روی پوست بدون پوشش و پایین شلوار و آستین دافع حشرات بزنید. موثرترین دافعها حاوی DEET هستند.
در فضاهای سرپوشیده و داخل خانه اسپری حشرهکش بزنید.
در طبقات فوقانی ساختمان بخوابید، چون پشه خاکی نمی تواند در ارتفاعات پرواز کند.
از ابتدای شب تا طلوع آفتاب، یعنی در بازه فعالیت پشه خاکی، بیرون نروید.
پنجرهها و درها را با حفاظ بپوشانید و در صورت امکان از دستگاه تهویه مطبوع استفاده کنید. پنکه پرواز کردن را برای حشرات دشوارتر می کند.
دور تختخواب توری پشهبند بکشید، البته چون پشه خاکی از پشه معمولی کوچکتر است، توری باید سوراخهای ریزتری داشته باشد. در صورت امکان اسپری حشرهکش حاوی پایروتیروئید روی توری بزنید.
توری پشه بند، حشره کش و دافع حشرات را پیش از سفر به نواحی پرخطر تهیه کنید.

چگونه سینوزیت را تخلیه و در خانه درمان کنیم؟

0

نکات درمان خانگی سینوزیت

به حفره هایی که در اطراف بینی و در سایر قسمتهای صورت در استخوانها وجود دارند و در آنها هوا وجود دارد،سینوس گفته می شود.در سینوزیت حاد سینوسها ملتهب و متورم می شوند.

التهاب و تورم سینوسها در تخلیه ی ترشحات اختلال ایجاد می کند و موجب افزایش ترشح مایع مخاطی می شود.این بیماری شایع است و تنفس عادی فرد، از طریق بینی را با مشکل مواجه می کند.اگر دچار سینوزیت شوید ممکن است نواحی اطراف بینی و چشمها متورم شوند و احساس کنید صورت شما کمی متورم شده است. ممکن است در صورت خود درد ضربان داری حس کنید و یا دچار سردرد شوید.کاشت مو

کاشت مو

بیشتر اوقات سینوزیت حاد به دنبال سرماخوردگی رخ می دهد و بینی شما مانند یک شیر آب چکه می کند و احساس می کنید که سرتان را با یک گیره گرفته اند شما با بسته نگه داشتن چشم خود احساس بهتری دارید زیرا آنها باد کرده و دردناک هستند و در گلوی خود احساس بلعیدن ناخن دارید.

انسداد بینی

انواع مشکلات سینوسی

مشکلات سینوس می تواند کاملا پر از بدبختی باشد آنها در اثر تعدادی از موارد ایجاد می شوند که این موارد عبارتند از:
انجمن بیماری های عفونی امریکا (IDSA)می گوید که 90 - 98 درصد از موارد سینوزیت توسط ویروس ها، که باآنتی بیوتیک درمان نمی شود ایجاد می شود.
سینوزیت مزمن: این یک حالت التهابی است که به طور معمول بیش از سه ماه طول می کشد پولیپ بینی، که رشد غیر سرطانی دارد اغلب همراه با سینوزیت مزمن می باشند.
ضد احتقان و آنتی هیستامین ها را در سینوزیت استفاده نکنید مگر در مواردی که شما رینیت آلرژیک دارید ضد احتقان ها و آنتی هیستامین به سینوزیت کمک نمی کنند در برخی از موارد، آنها آن را بدتر می کنند.
رینیت آلرژیک: اگر شما رینیت آلرژیک دارید، سیستم ایمنی بدن شما باعث رها شدن هیستامین شده که غشاء بینی شما را تحریک کرده و باعث احتقان و عطسه می شود رینیت آلرژیک می تواند به سینوزیت منجر شود.
سوپ مرغ التهاب همراه با احتقان سینوس را کاهش می دهد.
خوشبختانه، راه حل های موثر برای کاهش درد و ناراحتی ناشی از مشکلات سینوس وجود دارد که شما می توانید استفاده کنید.

1. آب بنوشید

نوشیدن مایعات و برقراری یک مرطوب کننده و یا بخارساز مفید است چرا این مهم است؟ زیرا مایعات و رطوبت سبب نازک شدن مخاط و به تخلیه سینوسها کمک می کند آنها همچنین سینوس های شما را روان و پوست شما را هیدراته نگه می دارد.

2. بینی ها را با سرم شستشو آبیاری کنید

شستشوی بینی، آبیاری بینی در تسکین احتقان بینی و سوزش بسیار موثر است آبیاری سرم نمکی به معنی به سادگی و به آرامی بینی خود را با یک محلول سالین شستشو دهید شما می توانید این کار را با بطری های خاص، سرنگ حبابدار، یا دستگاه ارزان قیمت که شبیه لامپ علاءالدین است انجام دهید مخلوط نمکی نیز در داروخانه ها در دسترس است همچنین می توانید 1 قاشق چای خوری نمک دریا را در 1پاینت (وزن معادل نیم کوارت)آب مقطر، سترون شده یا فیلتر شده حل نمایید (از نمک طعام، که معمولاً شامل مواد افزودنی است استفاده نکنید)سپس کمی جوش شیرین به مخلوط اضافه کنید.
برای آبیاری سینوس در حالی که ایستاده اید محلول را یا سرنگ به یک سوراخ بینی در حالی که سر خود را کج کرده اید بریزید تا از سوراخ بینی دیگر جریان یابد.
التهاب سینوسی

نقش مثبت بخار گرفتن در درمان سینوزیت

3. بخار
بخار به از بین بردن احتقان با شل کردن موکوس کمک می کند خودتان می توانید درمان را با استفاده از یک کاسه آب داغ و یک حوله بزرگ انجام دهید اگر دوست دارید می توانید منتول، کافور و یا روغن اوکالیپتوس را به آب اضافه کنید حوله را روی سر خود انداخته و سپس در امتداد دو طرف کاسه پایین اندازید تا بخار در داخل به دام افتد اکثر مردم این کار را تا زمانی که پراکندگی بخار وجود دارد انجام می دهند بخار دوش گرم نیز می تواند موثر باشد اما متمرکز شدن بخار کمتر است.

4. سوپ مرغ

این یک داستان قدیمی نیست تعدادی از مطالعات از منافع سوپ مرغ در کمک به سهولت احتقان حمایت می کنند یک مطالعه نشان داد که سوپ مرغ التهاب همراه با احتقان سینوس و سرماخوردگی را کاهش می دهد.
پس چه راز در آن است؟ دانشمندان ماده فعال در سوپ مرغ را مشخص نکرده اند اما آنها بر این باورند که بخار همراه با اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی مواد تشکیل دهنده سوپ به شفاف کردن سینوس کمک می کنند.

5. کمپرس گرم

آکادمی آمریکایی جراحی گوش و حلق - سر و گردن (AAO-HNS)توصیه چرخش کمپرس گرم و سرد روی سینوسها دارند.
دراز بکشید و یک کمپرس گرم را به مدت سه دقیقه در سراسر بینی، گونه ها و پیشانی قرار دهید.
کمپرس گرم را برداشته و به مدت 30 ثانیه کمپرس سرد قرار دهید.
این عمل را دو تا سه بار انجام دهید
شما می توانید این کار دو تا شش بار در هر روز تکرار کنید.
بخار به از بین بردن احتقان بینی کمک می کند.
تخلیه سینوزیت

مواقعی که ملزم به مراجعه به پزشک می شوید

چه هنگامی باید به پزشک مراجعه کنید
علائمی که شما باید به پزشک مراجعه نمایید عبارتند از:
علائم بیشتر از10 روز طول بکشد.
تب 102 درجه فازینهایت یا بالاتر باشد.
علائم بدتر و بدتر شده، از جمله بالا رفتن تب و یا ترشحات مایل به سبز بینی شما افزایش یافته باشد.
تغییرات در بینایی رخ دهد.
اگر شما مبتلا به آسم یا آمفیزم هستید و یا داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن مصرف می نمایید.
نکته: توجه داشته باشید که شما تنها این بیماری را ندارید بلکه با توجه به نظر AAO-HNS، بیش از 37 میلیون آمریکایی حداقل یک بار سینوزیت را در یک سال داشته اند اما این داروهای خانگی می تواند زودتر به تسکین علائم و داشتن تنفس آسان به شما کمک کنند.
درمان خانگی سینوزیت

عامل گرفتگی های بینی چیست وچگونه گرفتگی بینی را درمان کنیم؟

0

گرفتگی بینی یکی از مشکلات مهم در سلامت افراد جامعه است.

متاسفانه به دلیل شیوع زیاد این مشکل و تدریجی بودن عوارض ناشی از آن، این موضوع کمتر در کانون توجه بیماران قرار می‌گیرد و در بسیاری از موارد تا زمانی که عوارض و درد ایجاد نکرده باشد، موجب مراجعه به پزشک نمی شود.
تغییرات رفتاری، افزایش فشارخون و بسیاری از مشکلات در سلامت جسم و روان و زندگی اجتماعی افراد ممکن است با انسداد بینی مرتبط باشد.

اهمیت انسداد بینی

مهم‌ترین عملکرد بینی:

تنفس است؛ بدین معنی که اگر تنفس از راه بینی مختل شود، اکسیژن خون کمتر از حد نرمال خواهد بود. مکانیسم‌های متعددی برای توجیه کاهش اکسیژن در اثر انسداد بینی شرح داده شده است که از جمله آنها می‌توان به «کاهش تبادل آلوئولی ریه در تنفس دهانی، کاهش فید بک ناشی از تماس جریان هوا با سطوح مخاطی بینی و مستعد شدن بیمار به حملات متعدد آپنه خواب» اشاره کرد. مقاومت داخل بینی یک مقاومت متغیر است. شرایط محیط و سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک همان گونه که پیوسته بر روی قلب انسان تاثیر می‌گذارند، بر روی بینی نیز تاثیری همیشگی دارند، به طوری که بینی و شرایط مقاومت داخل بینی طی 24 ساعت در حال تغییر و تحول است.
در بعضی افراد سیکل بینی وجود دارد و یک طرف بینی پرخون‌تر از طرف مقابل است؛ یعنی یک طرف بینی از طرف دیگر گرفته‌تر است ولی برآیند تنفس از راه بینی طبیعی است. معمولا 80 درصد افراد به طور طبیعی این سیکل بینی را دارند.

عوامل متعدد عصبی و هورمونی از طریق سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک بینی را تحت تأثیر قرار می‌دهند؛ مثلا حالت ترس و وحشت با تحریک سمپاتیک موجب انقباض عروق مخاطی بینی و باز شدن بینی می‌شود. خشم، اضطراب و افسردگی با تحریک پاراسمپاتیک موجب پرخونی و اتساع بافت‌های گشاد شونده موجود در شاخک‌های بینی می‌شود. هورمون‌ها هم همین‌طور تاثیر می‌گذارند؛ مثلا استروژن با کند کردن اثراستیل کولین استراز موجب افزایش غلبه پاراسمپاتیک می‌شود.

اعمال دیگر بینی غیر از تنفس
1- مرطوب کردن هوای ورودی:‌ هوا طی عبور از مجرای بینی (95-75 درصد)از رطوبت اشباع می‌شود. تنفس دهانی باعث خشک شدن مجاری تنفسی تحتانی یعنی نای و ریه‌ها شده و عوارضی مانند برونشیت و عفونت‌های مکرر راه‌های تنفسی تحتانی را ایجاد می‌کند.
2- تنظیم دمای هوا: بینی در مواجهه با هوای سرد، مقاومت خود را با پرخونی بافت‌های گشاد شونده افزایش می‌دهد تا هوای ورودی گرم شود. اگر هوای ورودی تا 25 درجه اختلاف دما داشته باشد، این اختلاف را به یک درجه می‌رساند.
3- تصفیه: تمام ذرات ورودی به ریه نمی‌رسند. ذراتی با قطر کمتر از یک صدم میلیمتر در لایه مرطوب‌کننده سطح داخلی بینی که حاوی مژک‌های مخاطی و مواد چسبنده است، به دام می‌افتند و از مسیر ورودی به ریه‌ها حذف می‌گردند. این ذرات سرانجام به همراه ترشحات مخاطی از طریق ورود به حلق بلعیده می‌شوند و در معده از بین می‌روند. خشکی هوا، آلودگی هوا و عوامل استرس زا ممکن است موجب احساس عبور این ترشحات از پشت بینی به حلق شود.
4- حفاظت: به علت وجود عوامل دفاعی متعدد مانند لیزوزیم و ایمونوگلوبین‌ها، بسیاری از باکتری‌ها و ویروس‌ها در حفره بینی نابود می‌شوند.
5- سایر اعمال: رفلکس عطسه، رفلکس بینی- ریوی، بویایی و تکلم هم از اعمال دیگر بینی است.

نشانه‌های اختلال در اعمال بینی
در صورت اختلال در عملکرد بینی، بیمار ممکن است یک یا چند علامت از علائم زیر را به عنوان مشکل خود اظهار نماید:
1- انسداد بینی
2- ترشح از بینی
3- ترشحات پشت حلق
4- بوی بد تنفس
5- اشکالات بویایی به صورت کم بویایی یا نابویایی
6- درد صورت
7- احساس پری و فشار در سر و صورت
8- خواب‌آلودگی روزانه
9- خرخر و وقفه‌های تنفسی در خواب
10- بدشکلی بینی
11- سردرد
12- عطسه
13- اشکالات تکلم
14- خشکی دهان
15- تغییر صدا
16- پوسیدگی دندانی
17- سرفه
18- صاف کردن مکرر گلو

مشکلات داخل بینی در بعضی از موارد باعث سردردهایی به نام «سردردهای تماسی» می‌شوند. ممکن‌ است‌ به‌ خاطر انحراف‌ تیغه‌ بینی‌ یا بزرگ‌ شدن ‌یکی‌ از شاخک‌ها، تیغه‌ بینی‌ و دیواره‌ جانبی‌ آن‌ در تماس ‌با یکدیگر قرار گیرند. اختلالات داخل بینی به صورت نقاط تماس بین دو سطح مخاطی می‌توانند سردردهای ارجاعی ایجاد کنند وعلائم آنها دقیقا مشابه سردرد با علل دیگر باشد. آزاد سازی ماده p از سطوح مخاطی در حال تماس موجب برانگیختن درد در سیستم تحت سیطره عصب پنجم مغزی می‌شود. غلظت این ماده در مخاط سالم بیشتر از مخاط ملتهب است. بنابراین، تماس مخاطی در فردی که زمینه عفونت و التهاب مزمن ندارد درد بیشتری ایجاد می‌کند. به همین دلیل است که بسیاری از این بیماران به دلیل نداشتن عفونت در عکسبرداری‌های رادیوگرافی و سی‌تی‌اسکن به گمان دردهای عصبی، درمان‌های طولانی مدت با داروهای اعصاب را تجربه می‌کنند که برای آنها کارساز نیست. «کونکابولوزا» حالتی است که در آن شاخک میانی بینی به جای یک لایه استخوان حاوی دو لایه استخوان است. بین این دو لایه فضای خالی حاوی هوا وجود دارد. این حالت موجب چند برابر شدن حجم شاخک میانی بینی و در نتیجه اثرات فشاری آن بر روی نواحی حساس به درد بینی و سینوس می‌شود. درمان «کونکابولوزا» برداشتن استخوان مضاعف اضافی به روش جراحی اندوسکوپیک است. ناهنجاری‌های متعدد دیگری نیز در شاخک میانی وجود دارد که ممکن است عامل دردهای تماسی باشد. تمام این شرایط در صورت تشخیص دقیق، به روش اندوسکوپیک قابل درمان است.

معاینات و بررسی وضعیت بینی
معاینه بینی به روش‌های مختلف قابل انجام است:
1- معاینه با چراغ سر با وضعیت دادن به سر به همراه استفاده از ابزار بازکننده پره‌های بینی به نام اسپکولوم بینی.
2- معاینه به کمک بالا بردن نوک بینی با دست در جهت مشخص نمودن اشکالات قسمت جلویی بینی.
3- معاینه با اندوسکوپ: این نوع معاینه کامل‌ترین و دقیق‌ترین روش معاینه داخل بینی است. در اندوسکوپی بینی ابتدا ماده‌ای حاوی یک عامل بیحس کننده و یک عامل بازکننده بینی به داخل بینی وارد می‌شود. چند دقیقه بعد، بیمار به حالت 45 درجه دراز می‌کشد و معاینه حفره بینی با اندوسکوپ انجام می‌شود.
معاینه بینی به روش اندوسکوپی معمولا برای بیماران معاینه‌ای راحت است و در دستان یک راینولوژیست حاذق ممکن است تمام مراحل آن ظرف یک دقیقه انجام شود. در این معاینه ابتدا قسمت پایینی و کف بینی دیده می‌شود. در این مسیر بزرگی غیرطبیعی شاخک پایینی بینی در عمقی ترین قسمت قابل تشخیص است. همچنین بزرگی لوزه سوم یا آدنوئید به خوبی مشخص می‌شود. بسیاری از موارد انحراف تیغه بینی که در معاینات معمول قابل مشاهده نیستند، در معاینه اندوسکوپیک بینی نمایان می‌شوند. در مرحله بعد، قسمت میانی بینی و ساختمان‌های پیچیده آن که منشا اولیه اغلب پولیپ‌ها و سینوزیت‌هاست به کمک اندوسکوپ بررسی می‌شود.

عوامل انسداد بینی (مشکلات مهم)
1- رینیت 2- اختلالات ساختمانی 3- سینوزیت مزمن
رینیت:التهاب داخل بینی است که در آن بیمار معمولا با احساس پری بینی، انسداد و آبریزش از بینی مراجعه می‌کند.
رینیت‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
الف: آلرژیک
ب: غیرآلرژیک
- با علت خاص
- بدون علت خاص (ایدیوپاتیک)
رینیت آلرژیک: بیماری شایعی است که در 20-30 درصد افراد جامعه دیده می‌شود که دارای فاز حاد و فاز تأخیری 6 ساعت بعد از مواجهه می‌باشد. علامت مهم آن هم خارش همراه با عطسه، آبریزش و احساس پری و گرفتگی است.
در رینیت آلرژیک مزمن بیمار ممکن است تنها گرفتگی و یا آبریزش داشته باشد.
در معاینه شاخک پایینی به رنگ صورتی کم‌رنگ است و به علت پرخونی سیاهرگ‌های بینی، در زمینه ته‌رنگ بنفش دارد.
آلرژنها موادی هستند که ایجاد آلرژی می‌کنند. این مواد می‌توانند غذایی، شیمیایی و یا استنشاقی باشند.
آلرژن‌های استنشاقی به دو دسته تقسیم می‌شوند. آلرژن‌های استنشاقی فصلی آلرژن‌هایی هستند که در فصل خاصی بروز می‌کنند. آلرژن‌های استنشاقی دائمی آلرژن‌هایی هستند که در تمام طول سال ایجاد علائم می‌نمایند. مهم‌ترین عامل ایجاد این نوع آلرژی‌ها موجودات ذره بینی بنام مایت در گرد و خاک منازل هستند.

آلرژن‌های استنشاقی:
دائمی(تمام سال): مایت، قارچ‌ها، حیوانات خانگی
فصلی: گرده درختان، چمن‌ها، علف‌های هرز
درمان:آنتی‌هیستامین، دکونژستان، کرومولین (پیشگیری)، استروئید موضعی.
اولین قدم درمانی در آلرژی‌ها اجتناب از آلرژن است. اجتناب از مواد غذایی خاص (به شرط اثبات نقش آنها در ایجاد آلرژی)، کنار گذاشتن حیوانات خانگی، کم کردن اثاثیه پرزدار و مبلمان فرسوده منازل موثر خواهد بود.
مهم‌ترین درمان‌های دارویی را آنتی‌هیستامین‌ها تشکیل می‌دهند. آنتی‌هیستامین‌ها باعث مهار گیرنده‌های ماده ای به نام هیستامین و مانع اثر این ماده واسطه ای در واکنش‌های آلرژی زا می‌شوند. آنتی هیستامین‌ها باید در تمام طول فصل آلرژی استفاده شوند. داروهای‌های ضداحتقان یا دکونژستانت، آبریزش بینی را متوقف می‌کنند، ولی نباید به مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرند. استروئیدهای موضعی به صورت اسپری در رینیت‌های مزمن همراه با گرفتگی بینی می‌توانند تا حدی مفید باشند. مرطوب کردن بینی در اغلب انواع رینیت‌ها کمک‌کننده است.
استرس، آلودگی محیطی، خستگی و اضطراب آستانه آلرژی را پایین می‌آورند و باید تا حد امکان مهار شوند.
آلرژی بینی مزمن ممکن است موجب پیدایش عوارض مقاوم به درمان‌های دارویی در بینی شود. شاخک‌های پایینی بیش از حد بزرگ شده، یکی از عوارضی است که گاه به هیچ نوع درمان دارویی پاسخ نمی دهد. در روش‌های جراحی قدیمی شاخک پایینی برداشته می‌شد. در روش‌های نوین، بدون برش و برداشت شاخک، کاهش حجم این شاخک‌ها به کمک جراحی‌های ظریف، لیزر یا امواج رادیوفرکانس، در باز کردن مجرای تنفسی بینی و رفع مشکلات تنفسی موثر است.

رینیت غیرآلرژیک:
علل هورمونی شامل رینیت حاملگی، رینیت قبل از سیکل قاعدگی و رینیت ناشی از کم کاری تیروئید و دیابت شدید است. در سه ماهه دوم و سوم حاملگی به دلیل اثرات هورمون‌ها، همان گونه که رحم پرخون تر می‌شود، بافت بینی نیز پرخون تر شده و موجب گرفتگی می‌شود.
علل دارویی رینیت یا رینیت دارویی: استفاده طولانی مدت از قطره‌های بینی باعث برگشت شدیدتر علائم می‌شود؛ یعنی به محض استفاده نکردن حالت بیمار به مراتب بدتر از حالت اول شده و نوعی وابستگی ایجاد می‌شود. بنابراین، در استفاده از این قطره‌ها برای بیماران مبتلا به سرماخوردگی باید مصرف آنها به دو تا سه روز محدود شود.
داروهای ضد بارداری هم باعث رینیت می‌شوند. برخی از داروهای ضد فشارخون نیز می‌توانند باعث این پرخونی بینی و رینیت شوند.
رینیت وازوموتور: نوعی از رینیت با علائم گرفتگی و آبریزش بینی ولی بدون خارش است. این موارد ایدیوپاتیک هستند. افزایش تاثیرات سیستم اعصاب پاراسمپاتیک در بینی عامل ایجاد این حالت است و بافت بینی بیماران به محرک‌ها بیش از حد عادی پاسخ می‌دهد. هر محرک غیراختصاصی، مثل ادوکلن و حتی تغییر آب‌ و هوا باعث ایجاد علائم می‌شود.
علاوه بر شستشوی بینی با سالین نرمال، اقداماتی نظیر دوری از آلودگی هوا و دود سیگار، ورزش، بالابودن در هنگام خواب و گرم نگاه داشتن پا در فصل سرد سال، به بهبود علائم کمک می‌کنند.

سینوزیت مزمن:
مشخصه‌ سینوزیت‌ مزمن‌، باقی بودن علائم سینوزیت مانند احساس فشار و درد صورت، سردرد، گرفتگی بینی و ترشحات غیرطبیعی‌ بینی‌ یا پشت حلق است‌ که‌ بیشتر از دو تا سه ماه‌ باقی‌ باشد. اصطلاح‌ سینوزیت‌ مزمن‌ وقتی‌ به‌ کار می‌رود که‌تغییرات‌ غیر قابل‌ برگشت‌ در مخاط سینوس‌ها رخ‌ داده‌ باشد.

علائم بالینی: گرفتگی بینی همراه‌ با ترشحات‌ بینی‌ و پشت‌ حلق، شایع‌ترین‌ و اغلب‌ تنها ناراحتی‌ بیماران‌ است که ممکن‌ است‌ در این حالت قوه‌ بویایی ‌کاهش‌ یابد. بیمارانی‌ با سینوزیت‌ مزمن‌، بیشتر از احساس‌ پری‌ و سنگینی‌ در سر و صورت‌ خود شکایت ‌دارند تا احساس‌ سردرد واقعی‌. معمولا صرف‌ وجود چرک‌ در سینوس‌ بدون‌ ایجاد تغییرات‌ فشاری‌ درسینوس‌ موجب‌ درد نمی‌شود. اگر بیماری‌ که‌ تشخیص‌سینوزیت‌ مزمن‌ برای‌ وی‌ مطرح‌ شده‌ است‌، دچار درد شدید و مداوم‌ شود، باید تشخیص‌های دیگر و یا احتمال‌ ایجاد عوارض‌ درنظر گرفته شود. تخلیه‌ ترشحات پشت بینی‌ به ‌درون‌ گلو و حنجره‌ می‌تواند‌ سبب‌ سرفه‌، بوی‌ بد دهان‌، گلودرد خفیف‌ و احساس‌ وجود توده‌ در گلو ‌شود. تاثیر ترشحات به همراه تنفس دهانی ناشی از انسداد بینی، موجب آثار التهابی‌ درحنجره‌ وگرفتگی‌ وخشونت‌ صدا می‌شود. اشکالات تنفسی در حین خواب نیز سبب سستی و بیحالی می‌گردد. در کودکان باقی بودن علائم بیش از 12 هفته به عنوان یک معیار تشخیصی است. سرفه مزمن، تحریک پذیری و بیقراری ممکن است تابلویی از سینوزیت مزمن کودکان باشد.

تشخیص: وجود چرک‌ در حفره‌ بینی‌، در نبود بیماری‌ حاد تنفسی‌، قویا دال‌ بر وجود عفونت‌ درسینوس‌های‌ اطراف بینی است‌. معاینه‌ سینوس‌ها با استفاده‌ از اندوسکوپی‌ تشخیصی‌ بینی‌ و سینوس‌ و در صورت‌ لزوم‌ سی‌تی‌اسکن‌ سینوس‌ها تکمیل‌ می‌شود. معمولا قبل‌ از انجام‌ سی‌تی‌اسکن‌ درمان ‌دارویی‌ کامل‌ جهت‌ حذف‌ تغییرات‌ گذرای‌ مخاطی‌ لازم ‌است‌. بیماری‌هایی که علائم مشابه ایجاد می‌کنند مانند رینیت‌های آلرژیک و غیرآلرژیک، انحراف تیغه بینی و سایر ناهنجاری‌های ساختمانی داخل بینی مانند کونکا بولوزا (هوادار شدن شاخک میانی بینی که موجب تنگ شدن مسیر گذرگاهی سینوس‌ها می‌شود)باید توسط پزشک تشخیص داده شوند.
اندوسکوپی‌ تشخیصی‌ بینی‌ و سینوس‌ روشی‌ دقیق‌ وساده‌ جهت‌ معاینه‌ ناحیه‌ گذرگاهی‌ سینوس‌ها ـ محل‌ تخلیه ترشحات اکثر سینوس‌ها ـ است‌. با وارد کردن اندوسکوپ ‌با زاویه‌ جانبی‌ 30 درجه‌ جهت‌ مشاهده‌ مستقیم‌ نواحی ‌مختلف‌ گذرگاهی‌ سینوس‌ها، وجود پولیپ‌ یا هر عامل‌ مسدودکننده‌ غیر قابل‌ برگشت‌ دراین نشانه‌ای‌ از وجود سینوزیت‌ مزمن‌است‌.

درمان: درمان‌ سینوزیت‌ مزمن‌ شامل‌ رفع‌ عوامل‌ مستعدکننده‌ است‌. ‌سینوزیت مزمن‌ ممکن‌ است توسط عوامل‌ موضعی ‌(پولیپ‌های‌ بینی‌، تیغه‌ منحرف‌ بینی‌ و تومور بینی‌)، عوامل‌ مجاورتی‌ (بیماری‌های‌ مربوط به ‌دندان‌)یا عوامل‌ عمومی (نقص‌ سیستم ایمنی)ایجاد شود.
سینوزیت مزمن یک بیماری عفونی نبوده و بنابراین، درمان آن آنتی‌بیوتیک نیست. این بیماری اختلال در عملکرد سینوس است که آن را مستعد عفونت می‌کند. مثلا یک پولیپ در ناحیه میانی بینی با انسداد سینوس‌ها باعث سینوزیت می‌شود. درمان بسیاری‌ از موارد سینوزیت‌ مزمن رفع مشکل زمینه ای با جراحی اندوسکوپیک است که شامل ‌روش‌هایی‌ است‌ که‌ هدف‌شان‌ بازگرداندن‌ عملکرد طبیعی‌سینوس‌- تخلیه طبیعی ترشحات‌ و رسیدن هوا به داخل سینوس - بدون‌ خارج‌ کردن‌ کامل ‌تمام‌ مخاط است‌. از این‌ رو آن‌ها را روش‌های‌ جراحی‌عملکردی‌ سینوس‌ می‌نامند. در این‌ روش‌ها اغلب‌ ازاندوسکوپ‌ جهت‌ دستیابی‌ به‌ نقاط کلیدی‌ گرفتگی به‌ویژه‌ در ناحیه‌ گذرگاه‌های سینوسی‌ استفاده‌ می‌شود و با پاکسازی‌ سینوس‌ اتموئید که‌ نقش‌ مهمی‌ در انسداد گذرگاه‌های‌ سینوسی‌ دارد، عملکرد سینوس‌های‌ بزرگ‌تر ‌یعنی‌ سینوس‌های فکی و پیشانی‌ به‌ حالت‌ طبیعی‌ بر می‌گردد. محدودیت‌های‌ استفاده‌ از اندوسکوپ‌ مشکل‌ بودن‌ تکنیک‌ جراحی‌ است‌؛ به‌ طوری‌ که‌ جراح‌ فقط با یک‌ دست‌امکان‌ کار دارد و کوچک‌ترین‌ خونریزی‌ نیز مانع‌ دید می‌شود. ضمن‌ این‌ که‌ امکان‌ آسیب‌ عناصر حیاتی‌ مانند شریان‌ کاروتید داخلی‌، مغز، چشم و عصب‌ بینایی‌ که‌ رابطه ‌تنگاتنگی‌ با جدار سینوس‌ها دارند، وجود دارد. این ‌مشکلات‌، جراحی‌ اندوسکوپیک‌ سینوس‌ را به‌ یکی‌ ازحساس‌ترین و مشکل ترین‌ اعمال‌ جراحی‌ در بدن‌ انسان‌ بدل‌ ساخته ‌است.‌

انحراف سپتوم:
انحراف تیغه بینی یا سپتوم از علل شایع گرفتگی بینی است. 70 تا 80 درصد از افراد درجاتی از انحراف را دارند ولی بیشتر این انحراف‌ها بدون مشکل اند. در تعداد کمی از این افراد موقع خواب دهان فرد باز می‌ماند که باید برای مشکل انحراف بینی بیمار جستجوی تشخیصی صورت گیرد.
ممکن است این بیماران در اوایل مشکلی نداشته باشند، ولی با افزایش سن و شل شدن عضلات، دارای علائم تنفس دهانی شوند. در معاینه داخل بینی در این افراد انحراف کاملا مشخص است. ممکن است انحراف داخل بینی با بدشکلی ظاهری بینی نیز همراه باشد.
جهت اصلاح از سپتوپلاستی استفاده می‌شود. در این عمل قسمت‌های منحرف تیغه بینی اصلاح می‌شوند. اگر قرار باشد انحراف بیرون بینی هم اصلاح شود، سپتورینوپلاستی انجام می‌گردد که در آن علاوه بر مشکل تنفسی، نقص ظاهری و زیبایی بینی هم اصلاح می‌شود. سپتوپلاستی در سن بالای 12 سال انجام می‌شود، ولی در صورت پیدایش عوارض شدید، در سنین پایین هم قابل انجام است.

بزرگی لوزه سوم:
در بچه‌ها شایعترین عامل گرفتگی بینی بزرگی لوزه سوم یا آدنوئید است.
ممکن است این کودکان به اشتباه تحت درمان سینوزیت قرار گیرند. امکان دارد سینوزیت ثانویه به بزرگی لوزه سوم هم داشته باشیم. با خارج ساختن لوزه سوم، مشکل این کودکان حل می‌شود. در افرادی که لوزه سوم دارند برگشتن لب بالا به طرف بالا برمی‌گردد و دندان‌ها خوب جفت نمی‌شوند.

مشکلات پره‌های بینی:
این مشکلات در افرادی که جراحی‌های زیبایی بینی را به دست افراد غیر متخصص دراین امر انجام داده‌اند خیلی شایع است. اگر غضروف جانبی بیش از اندازه برداشته شود، پوست بینی با تنفس به سمت داخل توکشیده شده، مشکل تنفسی ایجاد می‌کند. گاه ترمیم این نواقص بسیار سخت است و با گذاشتن پیوند انجام می‌شود.

پولیپ‌های بینی:
شایع‌ترین‌ توده‌های حفرات‌ بینی پولیپ‌های‌ التهابی‌ بینی است که‌ در اثر تجمع مایعات بافت همبندی و بیرون زدگی‌ مخاط سینوسی‌ به‌ درون‌ حفره‌ بینی‌، تظاهر می‌کند و در قست‌های قبل در مورد آنها به تفصیل توضیح داده شد

عوامل انسداد بینی سینوزیت مزمن پولیپ‌های بینی

تشخیص بیماری سینوزیت و درمان آن

0

بیماری سینوزیت را چگونه تشخیص بدهیم وچگونه سینوزیت را درمان کنیم؟

سینوزیت چیست؟

به حفره هایی که در اطراف بینی و در سایر قسمتهای صورت در استخوانها وجود دارند و در آنها هوا وجود دارد،سینوس گفته می شود.در سینوزیت حاد سینوسها ملتهب و متورم می شوند.


بیماری سینوزیت مزمن و علائم آن

التهاب و تورم سینوسها در تخلیه ی ترشحات اختلال ایجاد می کند و موجب افزایش ترشح مایع مخاطی می شود.این بیماری شایع است و تنفس عادی فرد، ا ز طریق بینی را با مشکل مواجه می کند.اگر دچا ر سینوزیت شوید ممکن است نواحی اطراف بینی و چشمها متورم شوند و احساس کنید صورت شما کمی متورم شده است. ممکن است در صورت خود درد ضربان داری حس کنید و یا دچار سردرد شوید.بیشتر اوقات سینوزیت حاد به دنبال سرماخوردگی رخ می دهد.

سایر عللی که موجب ایجاد سینوزیت می شوند

ویروسها که بیشتر سینوزیتها را ایجاد می کنند،باکتریها،آلرژی و حساسیتها، پولیپ و تومورهای بینی، انحراف بینی، عفونتهای قارچی و در مواردی عفونتهای دندانی هستند.درمان سینوزیت حاد به عامل ایجاد کننده بستگی دارد.التهاب سینوسها اگر ادامه پیدا کند ممکن است به عفونتهای شدید و عوارض جدی تری منجر شود.در مواردی که سینوزیت بیشتر از 8 هفته طول بکشد یا مکررا عود کند به آن سینوزیت مزمن گفته می شود.

علایم سینوزیت کدامند؟

علایم سینوزیت حاد شامل این موارد است:

ترشحات غلیظ زرد یا سبز رنگ از بینی یا پشت حلق.
احتقان یا انسداد بینی که موجب مشکل در تنفس از طریق بینی می شود.
درد،حساسیت به لمس،تورم یا احساس فشار در اطراف چشمها،گونه ها،بینی یا پیشانی.
درد در فک فوقانی و دندانها.
کاهش حس بویایی و چشایی.
سرفه که ممکن است شبها بدتر شود.

برخی علایم دیگر ممکن است شامل این موارد باشند.

درد گوش، گلو درد، بوی بد دهان، خستگی، تحریک پذیری، تب، تهوع.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر شما علایم سینوزیت خفیف را دارید،می توانید ابتدا اقدامات اولیه و درمانهای اولیه خانگی را شروع کنید و در صورتی که هر یک از موارد زیر برایتان رخ داد به پزشک خود مراجعه کنید:
در صورتی که علایم شما طی چند روز بهبود نیابد و یا بدتر شود.
اگر تب بالای 38 سانتیگراد داشته باشید.
در صورتی که سابقه ی سینوزیت مکرر یا سابقه ی سینوزیت مزمن دارید.

اگر دچار علائم زیر شدید فورا به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است این علائم نشان دهنده ی عفونتی جدی باشند

درد شدید یا تورم اطراف چشمها، تورم در پیشانی، سردرد شدید، احساس گیجی، دوبینی یا هرگونه تغییر در دید طبیعی، خشکی یا سفتی گردن، تنگی نفس.

عوامل خطر برای ابتلا به سینوزیت کدامند؟

اگر دچار یکی از شرایط زیر هستید خطر ابتلا به سینوزیت در شما افزایش می یابد

تب یونجه یا اختلال حساسیتی دیگری که سینوسها را تحت تاثیر قرار دهد.
اختلالات ساختاری در بینی مانند انحراف تیغه ی بینی، پولیپ یا تومورها.
برخی بیماریها مانند سیستیک فیبروزیس، ریفلاکس اسید معده به مری و اختلالات سیستم ایمنی مانند نقص در ایمنوگلبولینها و پادتنها.
مواجهه ی مکرر با هوای آلوده مانند سیگار کشیدن.

عوارض سینوزیت حاد کدامند؟

عوارض سینوزیت حاد کدامند؟

حمله ی آسم: سینوزیت می تواند به عنوان آغازگر حمله ی آسم عمل کند.
سینوزیت مزمن: سینوزیت حاد می تواند به سینوزیت مزمن تبدیل شود.اگر علائم سینوزیت بیش از 8 هفته به طول بیانجامد سینوزیت مزمن روی داده است.
مننژیت: ممکن است عفونت به مغز نیز گسترش یابد و موجب بروز مننژیت شود.
مشکلات بینایی: اگر عفونت به حفره ی چشم گسترش پیدا کند ممکن است به کاهش بینایی و حتی در مواردی به نابینایی منجر شود.این حالت یک اورژانس پزشکی است و برای پیشگیری از آسیب دائمی چشم نیاز به درمان فوری دارد.
آسیب عروقی: عفونت می تواند به سیاهرگهایی که اطراف سینوسها قرار دارند انتشار پیدا کند و موجب ایجاد تداخل در جریان خون مغز شود و فرد را در معرض خطر سکته ی مغزی قرار دهد.
عفونت گوش: عفونت حاد سینوسها می تواند همراه با عفونت گوش ایجاد شود.

با انجام این اقدامات می توانید از خطر بروز سینوزیت بکاهید

خطر بروز عفونتهای تنفسی فوقانی را کاهش دهید

تماس خود را با افرادی که دچار سرماخوردگی هستند کاهش دهید.دستهای خود را متناوبا با آب و صابون بشویید، این کار به خصوص قبل از خوردن اهمیت زیادی دارد.

حساسیت و آلرژی خود را کنترل کنید

اگر دچا ر حساسیت هستید به پزشک مراجعه کنید تا علائم شما کنترل شود.

از سیگار کشیدن و قرار گرفتن در هوای آلوده جتناب کنید

همه ی دخانیات می توانند موجب تحریک و التهاب راههای هوایی فوقانی،بینی و ریه ها شوند.از مرطوب کننده های هوا و بخور مرطوب استفاده کنید.اگر هوایی که تنفس می کنید خشک باشد برای پیشگیری از التهاب سینوسها هوا را مرطوب کنید.دستگاههای مرطوب کننده را مرتبا تمیز کنید و از عاری بودن آنها از گرد و غبار اطمینان حاصل کنید.

این اقدامات می توانند به تسکین علائم سینوزیت کمک کنند

به اندازه ی کافی استراحت کنید

این عمل موجب می شود بدن شما بهتر با عفونت مبارزه کند و زودتر بهبود یابید.

مایعات فراوان بنوشید

این کار ترشحات مخاطی را رقیق تر می کند و تخلیه آنها را آسانتر می کند. از مصرف نوشیدنیهای حاوی کافئین و الکل خودداری کنید چون تورم مخاط بینی و سینوسها را تشدید می کنند.

بینی خود را بخور بدهید

با یک حوله ی بزرگ سر خود را بپوشانید و بخاری که از آب داغ بلند می شود را تنفس کنید.البته باید مراقب دمای بخار آب باشید تا سوزاننده نباشد.می توانید از دوش آب گرم استفاده کنید و در هوای گرم و مرطوب آن تنفس کنید.این کار به کاهش تورم و درد و تخلیه ی ترشحات مخاطی کمک می کند.

از کمپرس آب گرم بر روی صورت استفاده کنید

از حوله های گرم برای کمپرس صورت گونه ها و اطراف چشمها استفاده کنید. این عمل درد را کاهش می دهد.

بینی خود را شستشو دهید

با آب جوشیده ی سرد شده همراه کمی نمک و یا با سرم شستشو، بینی خود را شستشو دهید.برای این کار می توانید از سرنگ نیز استفاده کنید. شستشوی بینی به بهبودی شما کمک می کند.

هنگام خواب سر خود را بالاتر قرار دهید

این عمل به تخلیه ی سینوسها کمک می کند و گرفتگی و احتقان بینی را کاهش می دهد.

درمان سینوزیت

در بیشتر موارد سینوزیت به درمان دارویی نیاز ندارد چون اغلب به وسیله ی ویروسهای سرماخوردگی ایجاد می شود.درمانهایی که پیشتر از این به آنها اشاره شد برای درمان این موارد مناسب است و سرعت بهبودی را افزایش می دهد.
در موارد دیگر ممکن است پزشک شما از درمان های زیر استفاده کند.بسته به علائم شما شستشو دهنده های بینی،داروهای ضد احتقان و گرفتگی بینی،اسپری های ضد التهاب استروئیدی و مسکنها ممکن است تجویز شوند.
آنتی بیوتیکها معمولا در عفونتهای باکتریال شدید،عود کننده،یا مقاوم تجویز می شوند.در صورتی که پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کرد اتمام دوره ی درمان و مصرف کامل داروها اهمیت زیادی پیدا می کند و این به این معنی است که شما باید به مدت 10 تا 14 روز داروها را مصرف کنید.حتی اگر علائم شما بهتر شد نباید درمان را متوقف کنید.اگر درمان را زودتر قطع کنید ممکن است بیماری شما عود کند.

سینوزیت مزمن چیست و چگونه سینوزیت مزمن را درمان کنیم؟

0

سینوزیت مزمن به حالتی گفته می‌شود که با علایمی همچون گرفتگی،‌ احساس درد در دندان‌های قدامی، تب، وجود خلط در پشت حلق و چرک بینی همراه باشد.

شایع‌ترین علت ایجاد سینوزیت مزمن چیست؟

وی اضافه کرد: سردرد همراه با فشار در ناحیه صورت، سرماخوردگی طولانی که با درمان های معمول بهبود نمی‌یابد، نیز از نشانه های ابتلا به سینوزیت مزمن است.

وی با بیان اینکه مبتلایان به سینوزیت مزمن همیشه از گرفتگی طولانی مدت بینی و ترشحات چرکی بینی شکایت دارند، افزود: این بیماران سرماخوردگی های مکرر، بوی دهان و احساس فشار در صورت را با سرما خوردگی های درمان نشده اشتباه می گیرند.

این متخصص جراحی گوش، گلو و بینی اظهار داشت: در مبتلایان به رینیت آلژیک به علت وجود ترشحات به مرور دهانه سینوس بسته می شود و سینوزیت مزمن ایجاد می شود.

احمدی با اشاره به اینکه جراحی درمان قطعی سینوزیت مزمن است، گفت: شایع‌ترین علت ایجاد سینوزیت مزمن انحراف تیغه بینی است.

عضو هیات علمی دانشگاه استفاده از سی تی اسکن را بهترین راه تشخیص سینوزیت مزمن عنوان کرد و گفت: در حال حاضر عکس معمول رادیوگرافی جایگاهی در تشخیص سینوزیت حاد یا مزمن ندارد.

وی با بیان اینکه استفاده بی رویه و بی مورد از عکس‌های رادیو گرافی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد، گفت: حتی الامکان باید از انجام هر گونه رادیو گرافی سر و گردن اجتناب کرد.

این متخصص جراحی گوش، گلو و بینی با اشاره به اینکه جراحی سینوزیت مزمن با استفاده از جراحی آندوسکوپیک به سادگی امکان پذیر است، گفت: متخصصین گوش، گلو و بینی که دوره های تکمیلی جراحی آندوسکوپی سینوس را گذرانده اند، قادرند با استفاده از وسایل خاص از طریق بینی وارد سینوس شوند.

وی افزود: در این روش با انجام تکنیک‌های خاص با کمترین آسیب وارده به بافت سالم، حفرات تنگ شده سینوس‌ها را باز شده و عفونت به طور کامل تخلیه می‌شود.

احمدی تأکید کرد: با کمک تکنیک های خاص، در این عمل جراحی از ایجاد التهاب و گرفتگی مجدد مجاری سینوس ها و ابتلا مجدد به سینوزیت پیشگیری می‌شود.

صفحه بعد »