آیا به تازگی عمل جراحی زیبایی بینی انجام دادهاید و به دنبال این جواب هستید که چه زمانی می توانید دوباره از عینک استفاده کنید؟ بدون عینک بودن ممکن است برای برخی از بیماران دشوار باشد، اما لازم است مطمئن شوید که بینی شما زمان کافی برای بهبودی مناسب را داشته است.

شما باید برای تورم متوسط و کبودی نسبی آماده باشید، اگرچه میزان تورم از بیماری به بیمار دیگر متغیر است. بیشتر تورم و کبودی باید در حدود 1-2 هفته کاهش یابد، با این حال ممکن است تورم تا 2 ماه ادامه یابد. بهتر است از قرار دادن وزن عینک روی استخوانهای بینیتان و به احتمال ایجاد تغییراتی که نیاز به جراحی ترمیمی دارند، اجتناب کنید. در اینجا چند نکته در مورد عینک و رینوپلاستی وجود دارد.

شکستگی بینی زمانی رخ می دهد که در هر ناحیه استخوانی بینی یک شکستگی یا ترک وجود داشته باشد. شایعترین شکل شکستگی صورت، شکستگی بینی است که ممکن است بر روی غضروف بینی، سپتوم و هر ساختار استخوانی بینی اثر داشته باشد.

هنگام استفاده از عینک، مهم است که هیچ فشار و وزنی از عینک بر بینی شما وارد نشود. اگر عینکتان تا حدی سنگین باشد، می تواند روی طرفین استخوان بینی که در حال بهبودی است، فشار وارد نماید و باعث شکلگیری نامناسب استخوانها (بینی کج، بینی قوزدار)می شود. به شدت توصیه می شود که در طول زمانهایی این چنین، از نوار چسب برای نگهداشتن عینک در قسمت پیشانی استفاده شود، تا هیچ گونه مشکلی که می تواند روند بهبودی بینی شما را مختل کند، ایجاد نگردد.

افتادگی بینی (پتوزیس)وضعیتی است که علاوه بر زیبایی بینی، عملکرد آن را با مسدود کردن مسیر جریان هوا تحت تأثیر قرار می دهد. پتوزیس یک اصطلاح پزشکی است که برای افتادگی اعضای بدن از جمله بینی به کار میرود.

بینی یکی از اجزای اصلی صورت است که افتادگی نوک آن می تواند ظاهر کلی صورت را تا حد زیادی تحت تأثیر قرار دهد. افتادگی بینی علل متعددی دارد و بسته به شرایط بیمار با استفاده از روشهای جراحی و غیر جراحی قابل درمان می باشد.

در بسیاری از عملهای جراحی زیبایی بینی فرد دچار افتادگی بینی می شود. افتادگی بینی می تواند ناشی از علل طبیعی و یا افزایش سن باشد و ظاهری بسیار نامطلوب و سالخورده به صورت بیمار میبخشد. در برخی موارد این مشکل تدریجاً به دلیل تکیه گاه نداشتن نوک بینی ایجاد می شود. در این وضعیت نوک بینی به تدریج شل شده و به سمت پایین متمایل می شود و زیبایی صورت را تحت تأثیر قرار می دهد، مگر اینکه اقدمات لازم برای محکم کردن نوک بینی صورت پذیرد. برای این که ببینید نوک بینی شما تا چه حد ضعیف یا محکم است، می توانید با انگشت سبابه آن را فشار دهید و ببینید که نوک بینی چقدر در مقابل فشار وارده مقاومت می کند. جراح شما می تواند با بالا آوردن نوک بینی تا حد مناسب و تقویت کردن تکیه گاه آن نقص ایجاد شده را برطرف نموده و از افتادگی مجدد آن جلوگیری کند. جراحی زیبایی بینی می تواند تغییرات مثبتی در صورت فرد ایجاد کند. هدف از جراحی بینی ایجاد ظاهری طبیعی، متناسب کردن بینی با دیگر اعضای صورت و تهایتاً جوانتر کردن صورت فرد می باشد.

آناتومی بینی

نوک بینی از دو غضروف تشکیل شده است. این غضروفها به شکل دو کمان با یک پایه مشترک هستند و شکلی مانند یک سه پایه را ایجاد می کنند. دو پایه فوقانی به سمت سوراخهای بینی امتداد مییابد و پایه تحتانی یک ستون کوچک (قسمتی گوشتی بین دو سوراخ بینی)را تشکیل می دهد. این غضروفها از نظر پهنا، بلندی، انحنا و شکل کلی، گوناگونی بسیاری دارند. هنگامی که نوک بینی در موقعیت مناسبی قرار دارد، این غضروفها خمش بسیار زیادی در قسمت نوک بینی دارند و پایههای این سه پایه صاف و محکم هستند. اما با افزایش سن، رباطهای نگهدارنده این غضروفها ضعیف می شود و همین امر باعث می شود که نوک غضروفها به سمت پایین متمایل شده و افتادگی نوک بینی رخ دهد. افرادی که با این نقص بینی متولد می شوند، پایههای فوقانی سه پایه در نوک بینی آنها بلندتر از پایه مرکزی است که این منجر به افتادگی بینی می شود.

عوامل

عوامل متعددی موجب افتادگی بینی می شود. یک بینی متوازن، با دیگر اجزای صورت فرد هماهنگی دارد. اما یک بینی نامتناسب، زیبایی صورت فرد را تا حد زیادی خدشه دار می کند. در مواردی که فرد دارای افتادگی نوک بینی است، بینی به سمت پایین متمایل شده و به گونهای نامتناسب دراز می شود. در برخی موارد دراز شدن تیغه بینی (سپتوم)موجب می شود بینی فرد بلندتر به نظر برسد. اثرات افزایش سن مانند کاهش تکیه گاه استخوانی بینی و سست شدن بافتهای همبند و رباطها نیز افتادگی بینی را به دنبال دارد. برخی افراد به طور غیر طبیعی دارای یک عضله قوی در بالای لب خود هستند که نوک بینی را به سمت پایین کشیده و باعث می شود بینی فرد افتاده به نظر برسد. در بسیاری از موارد، انجام جراحی زیبایی بینی قبلی باعث ضعیف شدن و یا بد شکلی این عضو می شود، به طوری که بینی نمی تواند به میزان کافی خود را نگه دارد.

افتادگی بینی چه مشکلاتی را به دنبال دارد؟

افتادگی بینی علاوه بر این که ظاهری نامناسب به بینی می دهد، در موارد حاد، بروز مشکلات تنفسی را نیز به همراه دارد. اگر با بالا آوردن نوک بینی خود مشکل نفس کشیدن شما بهتر می شود، احتمالاً افتادگی بینی شما تنفستان را مختل ساخته است. در چنین مواردی بسیار مهم است که با یک جراح بینی مجرب مشورت کنید.

تشخیص

جراح در اولین جلسه مشاوره، اندازه بینی و فاکتورهای مرتبط با آن نظیر زاویه لب و بینی (زاویه بین نوک بینی و لب بالایی)را میسنجد. اگر این زاویه کمتر از حد ایدهآل باشد (حدود 90 درجه در مردان و 95 تا 105 درجه در زنان)جراح به شما توصیه می کند که برای عمل جراحی بینی و رفع افتادگی آن اقدام کنید.

عوامل

مهمترین فاکتوری که جراح برای اصلاح افتادگی بینی مد نظر قرار می دهد، سن بیمار است. افزایش سن اغلب افتادگی بینی را به دنبال دارد و جراح در هنگام رفع افتادگی بینی در اشخاص مسن سعی می کند نوک بینی را متناسب با سن آنها شکل دهد. فاکتور مهم دیگر این است که آیا بیمار سابقه جراحی زیبایی بینی دارد یا خیر.

روشهای مختلف رفع افتادگی بینی

تزریق بوتاکس

گاهی با تزریق چند واحد بوتاکس در عضله پایین برنده پره بینی، پایین افتادگی بینی در حین حرکت کاهش مییابد یا کاملاً رفع می شود. میزان بهبودی در چنین مواردی به طول و قدرت عضله پایین برنده پره بینی بستگی دارد. این امر باید توسط پزشک مجرب انجام شود تا عضلات لب به اشتباه فلج نشوند.

عمل جراحی برای رفع افتادگی بینی

روش دیگر رفع افتادگی بینی، جراحی نوک بینی است. جراحان می توانند با کوتاه کردن این عضله همان تأثیر بوتاکس را ایجاد کنند، با این تفاوت که تأثیر این روش بر روی بینی فرد دائمی می باشد. در موارد نادری که جراحی زیبایی بینی همزمان با جراحی افتادگی نوک بینی انجام نمی شود، جراح می تواند با ایجاد شکاف کوچکی در دهان (در بالای دندانهای جلویی)طول عضله پایین برنده پره بینی را تغییر دهد. جراحی افتادگی نوک بینی بدون جراحی زیبایی بینی یک روش غیر معمول است که برای رفع مشکلات غیر طبیعی انجام می شود، اما درد و ناراحتی زیادی برای بیمار به دنبال دارد.

در گذشته یکی از معایب اصلی انجام عمل جراحی بینی فرایند بسیار ناراحت کنندهی بهبودی بوده است. تکنیکهای قدیمی شامل ترومای قابل توجه به ساختارها و بافتهای بینی بودند که منجر به کبودی، تورم و خونریزی پس از عمل قابل توجه می شده است.

به منظور کنترل این عوارض جانبی، جراحان از تکنیکی به نام تامپون بینی استفاده می کردند. این روش دلهرهآور پس از جراحی رینوپلاستی چه با اهداف عملکردی، چه زیبایی و یا ترمیمی معمول بود، و بیماران برای دستیابی به نتایج مورد نظر باید از آن استفاده می کردند.

اما تامپون بینی چیست؟ و آیا استفاده از آن پس از عملهای رینوپلاستی مدرن نیز ضروری است و چگونه روشهای تغییر یافته بر بیماران رینوپلاستی تاثیر می گذارند؟

بسیاری از بیماران داستانهای ترسناکی را در مورد جراحانی که پس از جراحی بینی اقدام به استفاده از تامپون در داخل بینی می کردند شنیدهاند پانسمانهایی که در هر یک از سوراخهای بینی قرار داده می شوند. همانطور که می توان تصور کرد، این امر باعث انسداد کامل بینی، فشار و درد می گردد. گاهی اوقات هنگامی که پزشکان در حال تثبیت تیغه بینی هستند، متوجه می شوند که تیغه بیشتر از آنچه که تصور می شده است دچار انحراف است. یا گاهی اوقات پزشکان باید اقدامات دیگری را انجام دهند تا آن را صافتر کنند. در این موارد، ممکن است به منظور نگه داشتن تیغه ظریف بینی در طول فرایند بهبودی نیاز به استفاده از تامپون در دو حفرهی بینی باشد. متخصص زیبایی سر و گردن در مورد این وضعیت با شما بحث می کند. خوشبختانه روشهای پانسمان دیگری جایگزین این روش قدیمی شدهاند که بسیار راحتتر بوده و امکان عبور مقداری هوا را از داخل بینی فراهم می کنند.

جراحی زیبایی بینی

جراحی بینی یکی از 5 عمل زیبایی در صورت است. این عمل چالش برانگیز بوده و به دلیل اینکه ارتباط تنگاتنگی با راه هوایی بینی دارد، پیچیده می باشد. برخی از عملهای بینی شامل اصلاح مسیر هوا نبوده و تنها به عنوان عمل زیبایی انجام می شوند. سایر عملهای بینی به منظور بهبود مشکل تنفسی انجام می گیرند یا با تغییر شکل بینی ترکیب شده و تحت عنوان سپتورینوپلاستی شناخته می شوند.

در هر یک از انواع جراحی بینی، ترسناکترین بخش برای بسیاری از بیماران این است که در انتهای عمل بینی پانسمان می شود. به عنوان یک استاندارد در مراقبت پس از جراحی بینی، امروزه تامپون بینی با توجه به پس زمینههای مختلف جراحانی که عملهای بینی را انجام می دهند، مورد استفاده قرار می گیرد.

آنچه که بطور قطع در مورد تامپون بینی میدانیم این است که خارج کردن آن مانند آنچه که در مورد آن شنیدهاید ناراحت کننده و دردناک نمی باشد.

تامپون بینی چیست؟

تامپون بینی به فرایند پانسمان حفرههای بینی پس از جراحی با موادی مانند پنبه یا گاز پانسمان اطلاق می شود. بسیاری از بیماران از مفهوم این فرایند وحشت دارند، زیرا گمان می کنند که بسیار ناراحت کننده بوده و بیمار تا زمان خارج شدن آن که ممکن است تا دو هفته پس از جراحی باشد نمی تواند از طریق بینی نفس بکشد.

در گذشه، تکنیکهای جراحی مانند امروز لطیف نبودند و بیشتر روشها منجر به خونریزی بعد از عمل و مشکلات دیگر ناشی از ترومای جراحی می شدند. هدف از تامپون بینی جذب خون و کمک به پیشگیری از بروز عوارض جراحی بوده است. امروزه در صورت استفاده از تامپون بینی، معمولاً پس از تنها یک یا دو روز خارج می شوند و مواد مورد استفاده برای این منظور پیشرفتهتر هستند و گاهی اوقات موجب تسریع فرایندهایی مانند لخته شدن می گردند.

آیا تامپون بینی دردناک است؟

خارج کردن تامپون بینی نباید فرایند دردناکی باشد. زیرا پزشکان نسبت به سالهای گذشته از پانسمان کمتری استفاده می کنند و در نتیجه راحتتر خواهد بود. مهمتر از آن، با ارتباط و همکاری بیمار، خارج کردن تامپون می تواند فرایندی آسان و بدون درد باشد.

ممکن است برخی بیماران به دلیل پوسته پوسته شدن ناراحتی جزئی را در حین خارج کردن تامپون تجربه کنند، هرچند بیشتر بیماران پس از بیرون کشیده شدن آن تسکین پیدا می کنند زیرا وجود پانسمان می تواند تا حدی باعث انسداد بینی گردد. استفاده از اسپری سالین بینی بلافاصله بعد از عمل می تواند برای کاهش پوسته پوسته شدن و سوزش پس از خروج پانسمان موثر باشد.

معایب

هیچ فردی استفاده از تامپون بینی را دوست ندارد، نه بیمار و نه جراح. این کار باعث دشوار شدن تنفس شده و برای بیماران ناراحت کننده خواهد بود. بطور کلی، بیشتر جراحان در صورت عدم نیاز از آن استفاده نمی کنند. معایب تامپون بینی که به مدت 7 روز باقی بماند عبارتند از:

مشکل در تنفس از طریق بینی برای مدت طولانی

افزایش خطر عفونت در برخی موارد

یک جلسهی پس از عمل دردناک جهت خارج کردن آن در صورتی که به مدت 7 روز در طول فرایند بهبودی در داخل بینی بوده باشد.

افزایش احتمال لخته شدن خون در طول بهبودی

از ظاهر جدید خود لذت ببرید

تا زمانی که دستورالعملهای پزشک را رعایت کنید، استراحت کافی داشته باشید و داروهای تجویز شده را مصرف کنید، بهبودی پس از عمل رینوپلاستی آسان و نسبتاً بدون درد خواهد بود.

به خاطر داشته باشید که بهبودی تنها جسمی نیست بلکه روانی و عاطفی نیز می باشد. میزان استرس خود را پایین نگه دارید و تعریفهایی که دربارهی خود میشنوید را پذیرا باشید. بر روی موضوعات مثبت تمرکز کنید و سعی کنید روحیه خوبی داشته باشید. جلسات معاینه منظم با پزشک یا جراح تضمین می کند که دچار عوارض شدید نگردید. با مراجعه به تیم پزشکی خود دستورالعملهای ارائه شده توسط آنها را رعایت کنید. پس از برداشتن اسپلینت یا تامپون بینی و برطرف شدن تدریجی تورم، متوجه تغییرات در بینی خود خواهید شد. اگر هدف از رینوپلاستی جراحی زیبایی بوده است، که برای بیشتر افراد همینطور است، می توانید از نتایج نهایی لذت ببرید.

جراحی انحراف بینی

آسیب های بینی به دلایل مختلفی برای افراد ایجاد می شود و برای اینکه بتوان این عیب ها را از بین برد جراح بینی می تواند به شما کمک کند تا این نقایص را از بین ببرید.جراحی بینی می تواند به منظور زیبایی و یا درمانی انجام شود.

آسیب هایی که برای بینی رخ می دهد می تواند ساختمان بینی را مختل کند و بیمار را با مشکلاتی رو به رو کند.انحراف بینی از جمله مشکلاتی است که برای افراد ناراحتی ایجاد می کند و اختلالاتی را در تنفس بیمار ایجاد می کند.انحراف بینی لزوما با کجی بینی همراه نیست و نباید با یکدیگر اشتباه گرفته شود. جراحی انحراف بینی معمولا باعث رضایت مندی فرد شده و بیمار از مشکلات تنفسی رهایی پیدا می کند.جراحی انحرافی بینی یک عمل ساده بوده و در صورت درخواست بیمار می توان به صورت همزمان با جراحی زیبایی بینی انجام بگیرد.

ویژگی انحراف بینی

بینی دارای یک تیغه بوده که از پیشانی آغاز شده و تا نوک بینی ادامه دارد این تیغه در قسمت بالا استخوانی و در قسمت نوک بینی حالت غضروفی دارد.در واقع می تواند گفت ساختمان بینی بر این تیغه بنا شده است.این تیغه باعث می شود ساختمان بینی به دو قسمت مساوی تقسیم شود.اما افرادی که دارای انحراف بینی هستند این دو قسمت مساوی نبوده و چون تیغه بینی به سمت چپ و یا راست تمایل پیدا کرده است بیمار با مشکلات تنفسی روبه رو می شود. اما در مورد بینی های کج می توان گفت در صورتی که فردی در ظاهر داری انحراف بینی است و مشکلات تنفسی باعث ناراحتی وی می شود فرد دارای انحراف بینی است.انحراف بینی ممکن است با کجی بینی همراه باشد و با جراحی بینی می توان این مشکلات را برطرف کرد.

انحراف بینی به چه دلایلی ایجاد می شود؟

نحوه انجام جراحی انحراف بینی چگونه است؟

جراحی انحراف بینی یک جراحی ساده بوده شما بعد از جراحی بینی مرخص خواهید شد. جراحی انحراف بینی شکل ظاهری بینی را تغییر نمی دهد جراحی بینی که به منظور برطرف کردن انحراف بینی انجام می شود از طربق سوراخ های بینی صورت می گیرد.پوست روی بینی شکاف داده می شود وچون این انحراف موجود در بینی به دلیل غضروف اضافه بر روی بینی است به همین دلیل جراح با ایجاد برش ها به غضروف های بینی دسترسی پیدا می کند و بعد از اینکه غضروف های اضافی بینی برداشته شد سپتوم و یا تیغه بینی با بخیه ها به صورت مناسب و سر جای خود فیکس می شوند.بیمار پس از جراحی انحراف بینی تنفس بهتری را خواهد داشت. جراحی انحراف بینی می تواند بروی افرادی که انحراف بینی به صورت مادرزادی بوده و یا اینکه در اثر آسیب دیدگی بینی هایشان به سمت اطراف متمایل شده است، انجام بگیرد. جراحی انحراف بینی را می توان با تمایل بیمار در کنار جراحی زیبایی بینی انجام داد.که در این صورت جراح بینی کار سختی در پیش ندارد و می تواند اقدامات لازم برای زیبایی بینی و تناسب آن با دیگر اجزای صورت را انجام دهد.

مراقبت های بعد از جراحی انحراف بینی

محققان انگلیسی با بررسی سه هزار ژن در موش ها متوجه شدند که 52 ژن که پیش از این شناسایی شده بودند برای شنوایی مهم هستند. محققان امیدوارند که این کشف به آنها در درک بهتر کاهش شنوایی در انسان ها کمک کند.

ناشنوایی/کم شنوایی چیست؟

ناشنوایی‌ و اختلال‌ در شنوایی‌ عبارت‌ است‌ از کاهش‌ توانایی‌ یا ناتوانی‌ کامل‌ در شنیدن‌.

ناشنوایی‌/ کم شنوایی می‌تواند اختلال نسبت به تمام انواع صداها باشد یا محدود به صداهای معینی باشد.

اندازه‌گیری میزان شنوایی مستلزم ارزیابی شنوایی با تجهیزات تخصصی شنوایی شناسی می باشد.

کلینیک فوق تخصصی سروش، شنوایی دلبند شما را با پیشرفته ترین دستگاه های روز دنیا (ABR , ASSR)با بیشترین دقت اندازه گیری می کند.

دلایل ناشنوایی/ کم شنوایی کودکان چیست؟

عوامل ناشنوایی/ کم شنوایی کودکان را می توان به 2 گروه عوامل ژنتیکی و عوامل غیر ژنتیکی تقسیم بندی کرد:

عوامل ژنتیکی:

ژن چیست: ژن حامل اطلاعاتی است که تعیین کننده ی ویژگی های ظاهری و درونی شما می باشند مثل رنگ چشم، عملکرد شنوایی.

ژن مغلوب: ژنی است که وقتی در کنار ژن مشابه خودش قرار گیرد اثرش را نشان می دهد.

ژن غالب: برخلاف ژن مغلوب،‌این ژن هر جا که باشد اثرش را نشان می دهد.

به نظر می رسد حدود 80 درصد از تمامی کم شنوایی های مادرزادی کودکان مربوط به عوامل ژنتیکی باشد.

اکثر کم شنوایی های ژنتیکی یا اتوزوم غالب هستند و یا اینکه اتوزوم مغلوب هستند.

اتوزوم غالب

در کم شنوایی های اتوزوم غالب، یکی از والدین که حامل ژن کم شنوایی و خود، کم شنواست، آن را به کودک خود منتقل می کند. در این موارد حداقل50 درصد احتمال دارد کودک نیز کم شنوا شود.

این احتمال زمانی بیشتر می شود که هر دو والد دارای ژن غالب (کم شنوا)باشند و یا پدر بزرگ و مادر بزرگ یکی از والدین کم شنوایی ژنتیکی داشته باشند. از آنجا که معمولاً حداقل یکی از والدین کم شنواست، انتظار می رود کودک دچار کم شنوایی باشد.

اتوزوم مغلوب

در کم شنوایی های اتوزوم مغلوب که هر دو والد نوعاً دارای شنوایی هنجاراند، حامل ژن مغلوب می باشند. در این موارد احتمال کم شنوا شدن کودک، 25% است. تقریباً 80% از کم شنوایی های ارثی، اتوزوم مغلوب اند.

سندروم ها

همچنین کم شنوایی یکی از علائم مشخصه برخی از انواع سندرم های ژنتیکی (یعنی اینکه چندین اختلال با هم ظاهر شود، مثلا در سندروم آشر، فرد هم ناشنوا و هم نابینا است)است.

مثال هایی از این سندرم ها عبارتند از: اختلال کم شنوایی به همراه اختلال پوستی،‌ کم شنوایی به همراه نارسایی کلیه، کم شنوایی به همراه عقب ماندگی ذهنی و ….

عوامل غیر ژنتیکی: عوامل غیر ژنتیکی می توانند در هر سنی باعث کم شنوایی شوند

از جمله عوامل غیرژنتیکی می توان به مواجهه با دستگاههای با صداهای بلند در طولانی مدت، عفونتهای مزمن گوش میانی، مصرف داروهای خاص، عفونتهای خاص مثل مننژیت، پیری، ورود اجسام خارجی در گوش، ضربه به سر یا گوش، عفونتهای خاص مادر در دوران بارداری مثل سرخچه ومصرف داروهای خاص توسط مادر اشاره کرد.

ازدواج فامیلی، بلی یا خیر؟!

کم شنوایی های ژنتیکی رایج ترین نوع کم شنوایی مادرزادی هستند

افرادی که ازدواج های فامیلی دارند، بیشتر در معرض داشتن فرزندانی با اختلالات کم شنوایی هستند

آیا اختلالات شنوایی در دوران جنینی قابل تشخیص است؟

ساختار گوش و حس شنوایی از جمله اعضایی در بدن بوده که به طور مداوم در حال رشد و تکامل است.

این رشد و تکامل پس از تولد نیز ادامه دارد که لازمه آن، خوب شنیدن و خوب گوش دادن است. به طوری که روند تکاملی مناطق مرتبط با شنوایی در ساقه مغز تا سه سالگی و در مغز تا شانزده سالگی ادامه دارد.

اگر بدشکلی یا نقایص مادرزادی در شکل ظاهری اجزای گوش وجود داشته باشد، ممکن است بتوان در ماه‌های آخر بارداری با سونوگرافی آنها را ردیابی کرد، اما وقتی اجزای تشکیل‌دهنده گوش و راه‌های عصبی از نظر شکل ظاهری و ساختاری مشکلی ندارد، ابزار دیگری در دسترس نیست که بتوان این مشکلات دیگر را قبل از تولد تشخیص داد.

پاسخ به چند سوال:

1. آیا آزمایش ژنتیک دلیل کم شنوایی فرزند من را مشخص می کند؟

به علت پیشرفت بسیار سریع علم ژنتیک در سالهای اخیر حدود 6000 تغییر ژنتیکی در 180 ژن شناسایی شده است

با وجود این ازمایشات پیشرفته در درصد قابل ملاحظه ای از بیماران علت ژنتیکی قابل تشخیص می باشد. همچنین لازم به ذکر است که در بعضی از موارد دلیل کم شنوایی/ ناشنوایی نامشخص باقی می ماند.

2. چرا من باید دلیل کم شنوایی فرزندم را بدانم؟

برای کمک به تصمیم گیری در خصوص تولد فرزندان بعدی

3. آزمایش ژنتیک چگونه انجام می شود؟

5-10 سی سی خون از بیماران، والدین و یک خواهر یا برادر سالم گرفته می شود و آزمایشات مر بوطه بر روی نمونه DNA استخراج شده از خون انجام می شود.

4. آیا بعد از انجام ازمایش ژنتیک مراجعات مکرر نیاز دارد یا خیر؟

خیر، نیازی نمی باشد، ولی مشاوره با یک پزشک مشاوره ژنتیک توصیه می شود.

5. آیا سابقه کم شنوایی در اعضای خانواده فرد مهم است یا خیر؟

بسیار مهم است

6. اگر سابقه کم شنوایی در خانواده فرد وجود نداشته باشد، ایا ممکن است فرزندش مبتلا به کم شنوایی ژنتیکی گردد؟

بله، توسط ژن های مغلوبی که تا کنون مخفی مانده اند

7. آیا انجام ازمایشات ژنتیک برای خواهران و برادران کودک کم شنوای من ضروری است؟

در صورت وجود خواهر یا برادر سالم، جهت انجام ازمایشات نمونه خون یکی از انها گرفته می شود

بعد از پیدا شدن تغییر ژنتیکی سایر اعضای خانواده هم می توانند جهت بررسی این تغییر ژنتیکی برای تصمیم گیری در خصوص ازدواج و یا بارداری مراجعه کنند.

8. کجاها می توانم در خصوص کم شنوایی ژنتیکی اطلاعاتی به دست بیاورم؟

مراکز مشاوره ژنتیک – مراکز شنوایی شناسی – مراکز بهداشتی درمانی

9. کجا می توانم سایر خانواده های کودکان کم شنوای ژنتیکی مشابه فرزندم را ملاقات کنم؟

مرکز توانبخشی کودکان کم شنوا و ناشنوا

نتیجه گیری

به خاطر داشته باشید

با انجام مشاوره ژنتیک و در صورت لزوم انجام آزمایشات ژنتیکی می توان از تولد نوزاد کم شنوا و ناشنوا جلوگیری کرد.

در مورادی که موفق به این کار نگردیم با تشخیص زودهنگام کم‌شنوایی (قبل از سه ماهگی)و استفاده مفید و بموقع از سمعک و بهره‌گیری از برنامه‌های توانبخشی شنوایی و گفتاردرمانی تا قبل از شش ماهگی در درمان و کنترل عوارض پیچیده‌تر اختلالات شنوایی در کودک بسیار موثر است.