کدام ژن باعث ایجاد کاهش ناشنوایی می شود؟

محققان در یک مطالعه جدید موفق به شناسایی ژنی شده اند که احتمالا می تواند نقش مهمی در بازیابی شنوایی ایفا کند.

به گزارش روز چهارشنبه گروه علمی ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، شمار زیادی از افراد با کاهش شنوایی به سن بازنشستگی می رسند و این مشکل در میان سربازانی که تجربه حضور در میادین جنگی دارند، بیشتر است.
محققان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر در مطالعه ای جدید موفق به کشف پروتیینی شده اند که احتمالا می تواند در بازیابی شنوایی پس از آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض سر و صدا نقش داشته باشد.
آنها متوجه شده اند که ژن موسوم به Forkhead Box O3 و یا Foxo3 که پیشتر تاثیر آن بر طول عمر انسان ثابت شده است، از سلول های مویی خارجی در گوش میانی در برابر آسیب ها محافظت می کند.
باور بر این است که Foxo3 نقش مهمی در واکنش استرس سلول ها دارد، مانند کمک به سالم ماندن سلول های قلب از طریق پاکسازی بازمانده های سلولی در زمانی که این سلول ها آسیب می بینند.
همچنین مشخص شده است که سطوح بالاتر ژن Foxo3 در پی جهش ژنتیکی، طول عمر را افزایش می دهد.
دکتر 'پاتریک وایت' دانشیار پژوهشی در بخش علوم عصبی مرکز پزشکی دانشگاه روچستر در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: تاکنون نقش بیش از یکصد ژن در کم شنوایی در دوران کودکی مشخص شده است، اما در مورد ژن های تنظیم کننده شنوایی بعد از قرار گرفتن در معرض سر و صدا، اطلاعات چندانی در دست نیست.
وی افزود: مطالعه ما نشان می دهد که Foxo3 می تواند نقش مهمی در شناسایی افراد مستعد به کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا ایفا کند.

شناسایی محرک های آلرژی و این که هر کدام از افراد به چه چیزهایی واکنش آلرژیک نشان می دهند، شاید در برخی موارد درست از آب در بیاید ولی اولین گام در شناسایی آنچه که شما واقعا به آن آلرژی دارید، انجام تست آلرژی و پیدا کردن راه هایی با کمک پزشک برای کاهش قرار گرفتن در معرض محرک های شناسایی شده است.

این در حالی است که بسیاری از مردم فقط حدس می زنند که به چه چیزهایی آلرژی دارند.

با این حال برخی از شیوه های معمول در زندگی روزمره می تواند آغازگر علائم رینیت آلرژیک باشد؛ بیماری ای که بین 40 تا 60 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده و با علائمی مانند خس خس سینه، عطسه، گرفتگی بینی، خارش و. خود را نشان می دهد. در اینجا برخی از عادات تعجب آور روزمره که باعث تشدید آلرژی می شود، را بهتر می توانید بشناسید:

1- تمیز کردن اشتباه خانه سبب تشدید آلرژی می شود

اشتباهات متعددی در فرایند تمیز کردن خانه می تواند ماشه شروع علائم آلرژی باشد. انجام کارهای خانه بدون استفاده از ماسک یکی از بزرگترین اشتباهات است چون گرد و خاک را به طور مستقیم وارد راه های هوایی می کند. در حالی که این کار باید با استفاده از یک پارچه مرطوب و دو تا سه بار در هفته انجام شود. جاروبرقی باید حاوی فیلترHEPAباشد و آنهم برای جمع کردن کامل موی حیوانات خانگی و گرد و غبار. برخی از مواد شیمیایی نیز محرک شروع علائم آلرژی هستند که باید محصولات طبیعی و بدون بو را جایگزین آنها کرد.

2- مصرف برخی خوراکی ها باعث تشدید آلرژی می شود

آیا تا کنون در مورد سندرم گرده غذایی چیزی شنیده اید؟ برخی اوقات با مصرف محصولات تازه مانند هلو، سیب، خربزه و. علائم آلرژی فصلی ظاهر می شود. آلرژن های موجود در گرده و پرز این میوه ها علائم آلرژی را آغاز می کند. خبر خوب این است که شما می توانید از نوع پخته شده این میوه ها بدون بروز هیچ مشکلی استفاده کنید.

3- تشدید آلرژی به علت مصرف داروی اشتباه

مصرف آنتی هیستامین ها می تواند عطسه، خارش و سایر علائم آلرژی را تسکین دهد. اما استفاده از یک داروی اشتباه به جای داروهای آنتی هیستامین می تواند به شدت آلرژی بیفزاید، مثلا منجر به تورم بیش از حد بینی شده و به دنبال آن مشکلات دیگری را ایجاد می کند.

مصرف آنتی هیستامین ها می تواند عطسه، خارش و سایر علائم آلرژی را تسکین دهد

4- کیفیت هوای داخل خانه عاملی موثر در تشدید آلرژی

آلرژن های داخل خانه فراوانند و به راحتی می توانند ماشه شروع آلرژی باشند. نظارت بر کیفیت هوای داخل ساختمان، استفاده از فیلترها و کانال های تهویه هوا برای اجتناب از این آلرژن ها توصیه می شود.

5- ذخیره کردن لباس های مرطوب و تشدید آلرژی

اگر شما در مناطق مرطوب زندگی می کنید، احتمالا متوجه بروز علائم آلرژی در خود شده اید. یکی از دلایل می تواند استفاده از لباس هایی باشد که هنوز کامل خشک نشده اند و جمع کردن آنها قبل از خشک شدن می تواند محیط مناسبی برای پرورش محرک های آلرژی باشد. به کسانی که در مناطق مرطوب زندگی می کنند، اطمینان از خشک شدن کامل لباس های شسته شده توصیه می شود.

6- سیگار کشیدن باعث بدتر شدن آلرژی می شود

سیگار کشیدن سبب تشدید آلرژی می شود. بررسی ها نشان می دهد میزان هیستامین موجود در بدن افراد سیگاری افزایش می یابد. هیستامین ماده ای است که در اثر ورود مواد حساسیت زا به بدن، توسط سلول های سیستم ایمنی تولید شده و موجب تورم، قرمزی و خارش شدید پوست می گردد.

7- استرس می تواند سبب آلرژی شود

محققان طی یک بررسی بر روی افراد مبتلا به تب یونجه دریافتند، کسانی که دچار استرس شدید هستند بیش از دیگران در معرض ابتلا به آلرژی ها قرار دارند. برای مدیریت استرس با موثرترین راه، عوامل استرس زا را در خود شناسایی کنید و به دنبال راهکارهایی برای مقابله با آن باشید.

8- استفاده از لنزهای تماسی می تواند محرک بروز آلرژی شود

شاید شما فکر می کنید استفاده از لوازمی که موجب ایجاد پوشش روی چشم هایتان می شود، سبب کاهش خارش و اشک ریزش در فصول گرده افشانی می گردد، اما باید بدانید پوشاننده هایی نظیر لنزهای تماسی چشم خود می توانند محرک بروز آلرژی در شما شوند. لنزها به شدت توسط گرده گیاهان، دود ماشین آلات و موجودات بسیار ریز هوا آلوده می شوند. اگر اصرار به استفاده از لنزهای تماسی دارید، حداقل از نوع یک بار مصرف آن استفاده کنید.

9- تشدید آلرژی با استفاده از اشیای معطر

هر شی معطری می تواند سبب تحریک پوشش پلک چشم و بینی شود. اشیایی نظیر شمع های معطر، شیشه های ادکلن (هر چند که تهی از عطر باشند)و.، حساسیت شما را تشدید خواهند کرد.

گرفتگی بینی چیست؟ وظایف بینی کدام است؟

یکی از علایم شایعی که باعث شکایت بسیاری از مراجعه کنندگان به درمانگاه ها می شود، گرفتگی بینی می باشد که در این حالت بیمار احساس می کند بینی او باز نیست و عبور هوا از بینی به طور ناقص انجام می شود و در این حالت در بینی، یا انسداد کامل پیش می آید و یا به طور نسبی بسته می شود.

ممکن است دو طرفه باشد و همچنین ممکن است یک بینی بسته باشد و دیگری باز باشد و بعد از چند ساعت همان بینی که بسته بود باز باشد و بینی دیگر بسته باشد و این سیکل تکرار شود و بالعکس. این حالت اخیر، که خیلی از افراد از آن شکایت دارند، بیماری نمی باشد، بلکه سیکل طبیعی و سیکل فیزیولوژیک بینی می باشد و افراد نباید از این بابت نگران باشند.

حدود هر 1 الی 4 ساعت یک بار در هر فرد طبیعی یکی از سوراخ های بینی به طور نسبی بسته می شود و یکی باز می شود و آن بینی که بسته بود، بازتر عمل می کند. بعضی از افراد می خواهند در این حالت با قدرت زیاد و سریع از بینی نفس بکشند و اظهار می دارند که نمی توانند این عمل را انجام دهند، در این جا باید عنوان شود که این کار، انتظار درستی از بینی نمی باشد و بینی وظیفه اش این است که هوا را به آرامی از بین شاخک هایی که داخل بینی قرار دارند، هدایت کند. هوا به آرامی از بین این ها عبور می کند و در این مدتی که هوا از این شاخک ها عبور می کند، گرم و مرطوب می شود، تا بتواند به حنجره و ریه برسد. در این جا ذکر یک مثال مناسب می باشد:

فرض کنید که اگر هوا به سرعت و به صورت یک لوله پسیو (Passive)از بینی رد شود، اگر هوای محیط 5 درجه زیر صفر باشد، همان هوا با همان درجه حرارت به گلو، حنجره و ریه می رسد و افراد مریض می شوند، سینه پهلو می کنند و ذات الریه می گیرند. بنابراین حتماً باید هوا با یک مقاومت در بینی روبرو باشد و به تدریج گرم و مرطوب شود و به قسمت های مختلف برسد که برای سلامت ریه و حنجره و. اشکالی ایجاد نکند.

علاوه بر گرم و مرطوب کردن هوا، بینی وظیفه دارد که ذرات معلق موجود در هوا را بگیرد. از طرفی چون مخاط بینی مرطوب است، برخی از میکروب ها و ذراتی که در هوا موجود می باشد، در هنگام عبور از بینی، به مخاط بینی می چسبد، یعنی بینی یک وسیله دفاعی می باشد و مخاط بینی باعث می شود که این میکروب ها و ذرات به ریه نرسند.

یکی دیگر از کارهای بینی علاوه بر تنفس و دفاع بدن، در عمل بویایی می باشد. با رسیدن مولکول های ماده بودار به مخاط بویایی فرد بو را حس می کند.

عوامل ایجاد کننده گرفتگی بینی کدام است؟ و در چه افرادی گرفتگی بینی به طور معمول دیده می شود؟

در گرفتگی بینی چندین عامل می تواند دخیل باشد، ولی مهم ترین علت در حال حاضر آلرژی و حساسیت بینی می باشد که تقریباً در همه افراد و در تمام سنین دیده می شود.

اغلب گرفتگی بینی در بهار یا پاییز تشدید می شود، البته علایم دیگری نیز به همراه گرفتگی ممکن است وجود داشته باشد مثل عطسه، خارش بینی و ترشح مایع زلال از بینی.

از علل دیگر، انحراف دیواره بین دو حفره ی بینی یا انحراف سپتوم بینی می باشد. در بعضی از افراد، دیواره بین دو حفره بینی کاملاً صاف نیست و در نتیجه ممکن است گرفتگی بینی ایجاد شود. یا ممکن است در اثر تکامل، طوری استخوان و غضروف های داخل بینی رشد و تکامل پیدا کند که به صورت صاف نباشد و کج باشد.

از علل دیگر می توان به تروما یا ضربات وارده به بینی اشاره کرد که در اثر ضربه، چه در کودکی و چه در بزرگسالی، ممکن است به یک طرف بینی فشار وارد شود و به انحراف بینی منجر گردد. در نهایت همگی باعث گرفتگی بینی می شوند.

از علل دیگر وجود تومورها و توده ها می باشد. هر گونه تومور یا توده ای فضاگیر در بینی می تواند از عبور هوا جلوگیری کند.

همچنین در کودکانی که دچار بزرگی لوزه سوم هستند(چون لوزه سوم در انتهای بینی وجود دارد)، عبور هوا مشکل می شود.

در نهایت از علل دیگر گرفتگی بینی که کمتر شایع هستند، هماتوم یا آبسه بینی (تجمع خون در داخل دیواره بینی)می باشد.

علایم گرفتگی بینی کدام است؟چه علایمی همراه گرفتگی بینی می تواند وجود داشته باشد؟

از مهم ترین علایم گرفتگی در بینی، عدم عبور هوا می باشد. علاوه بر آن ترشح نیز از بینی وجود دارد، مانند تورم مخاط بینی به خاطر آلرژی که می تواند باعث ترشح آبکی از بینی شود. اگر یک تومور بدخیم در بینی باشد، علاوه بر گرفتگی می تواند ترشح خون آلود (نه آبکی و زلال)هم دیده شود. گیر کردن جسم خارجی(که از علل کم تر شایع است)، مانند دانه حبوبات یا قطعه ای از مداد پاک کن در داخل بینی می تواند باعث گرفتگی بینی و عدم عبور هوا شود.

در مواردی ممکن است فرد دارای تومور خوش خیم به نام آنژیوفیبروم باشد که در این صورت هم گرفتگی بینی رخ می دهد. البته می تواند باعث خونریزی هم شود و با ترشح زلال یا چرکی و خون آلود و خونریزی از بینی، تورم بینی، تورم صورت و بد فرم شدن صورت همراه باشد.

در موارد شدید ممکن است این علت ها باعث بد شکل شدن ظاهر بینی شوند، مانند کسانی که دارای پولیپ یا یک توده خوش خیم در داخل بینی هستند که در اثر کم توجهی و عدم درمان آن، حجمش زیاد می شود و ظاهر بینی را پهن می کند.

بنابراین علایم همراه می تواند با علل ایجاد کننده گرفتگی بینی مرتبط باشد.

اصلاح انحراف بینی

به طور کلی انحراف بینی، کج بودن تیغه وسط بینی می باشد. تیغه بینی از دو قسمت غضروفی و استخوانی تشکیل‌ شده است که دو حفره بینی را از یکدیگر جدا می سازد. در حالت طبیعی تیغه بینی در در وسط قرار می گیرد و نسبتاً در مرکز قرار دارد.

اما در بیش از 70 درصد افراد این تیغه داری کمی انحراف و خمیدگی است. با این حال مشکلی را برای فرد به وجود نمی آورد.

عارضه انحراف بینی در اثر کجی تیغه، می تواند سبب بروز اختلالاتی در فرد شود و در موارد حاد مسیر تنفس او را مسدود کند. زمانی که تیغه بینی از جای طبیعی خود یعنی وسط بینی به دلایلی منحرف شده باشد، نسب به شدت میزان این انحراف، فضای آن طرف از حفره بینی را که به طرف آن متمایل شده است را اشغال می کند و همانطور که گفته شد جلوی عبور هوا خواهد گرفت. متخصصان این حوزه انحراف تیغه میانی بینی را یکی از علل مهم خون ریزی و گرفتگی بینی می دانند. در برخی موارد دیده شده است که این انحراف باعث ایجاد مسایل دیگری مانند سردرد و عفونت در سینوس‌ها می شود.

از این رو جراحی اصلاح انحراف تیغه میانی بینی (سپتوپلاستی)به منظور اصلاح انحراف تیغه میانی بینی انجام می شود و انجام این جراحی بینی، تأثیر مثبتی هم بر سلامت و هم نحوه زندگی فرد می‌گذارد و می تواند ظاهر بینی را تا حد زیای بهبود بخشد.

دلایل انجراف بینی

انحراف بینی ناشی از خمیدگی و کجی تیغه بینی ممکن است در اثر فشرده شدن ناحیه بینی و یا نوعی از تروما در هنگام زایمان، شرایط ژنتیکی و آسیب به ناحیه بینی در بیمار ایجاد گردد.

علائم انحراف بینی

• احتقان بینی
• مشکل به هنگام نفس کشیدن
• خون‌ دماغ شدن مکرر بدون دلیل مشخصی
• درد در ناحیه بینی
• سردرد
• ترشحات پشت بینی
• در هنگام خواب خروپف و خس خس کردن
• عفونت‌های سینوسی
• و…

درمان انحراف بینی با جراحی

انجام جراحی بینی به منظور اصلاح انحراف تیغه بینی باید ابتدا با بررسی شدت این انحراف و همچینین شرایط بینی انجام گیرد. در این نوع از جراحی بینی معمولاً مقداری از غضروف اضافی بریده می شود. بعد از اینکه قسمت های اضافی استخوان و غضروف بیرون درآورده شد، تیغه بینی توسط جراح بینی با تیوب‌ها و بخیه سر جایش محکم می‌شود.

سیپتوپلاستی هم با بیهوشی کامل و یا با بی حسی موضعی به انجام می شود و تصمیم درباره آن توسط جراح بینی و با مشورت بیمار می باشد. بیمار تقریباً 4 روز بعد از عمل می تواند به روند عادی زندگی خود برگرد. البته رعایت موارد توصیه شده برای بهبودی کامل و انجام مراقبت های لازم بعد از جراحی بینی توسط بیمار نباید فراموش شود.

حساسیت یا آلرژی بینی مشکل نسبتا شایعی است که بسیاری از مردم به آن مبتلا هستند. ژنتیک و محیط هر دو در بروز این مشکل موثرند.

اگر یکی از والدین به حساسیت بینی مبتلا باشد، شانس ابتلای کودک 30 ‌درصد است و چنانچه پدر و مادر هر دو به حساسیت بینی مبتلا باشند، احتمال گرفتاری کودک به 50 ‌درصد می‌رسد.

بروز آلرژی در هر سنی و در هر دو جنس ممکن است دیده شود. معمولا وقتی فردی به آلرژی مبتلا می‌شود تا مدت‌های زیادی از آن رنج می‌برد.

سیستم ایمنی بدن بعضی افراد به‌خصوص کودکان ممکن است با گذشت زمان به تدریج حساسیت خود نسبت به ماده محرک را از دست بدهد و علایم آلرژی به تدریج برطرف شود.

آلرژی بینی معمولا فصلی است و در بهار و اوایل پاییز، علایم بیماری عود می‌کند، امـا در مواردی دیده می‌شود که بیمار در تمام طول سال از آلرژی رنج می‌برد.

آلرژی فصلی معمولا ناشی از حساسیت نسبت به مواد محرک بیرون از منزل مثل گرده درختان است، امـا آلرژی‌هایی که در تمام طول سال وجود دارد، معمولا ناشی از مواد محرک و حساسیت‌زای درون منزل مثل ذرات ناشی از پر پرندگان یا حیواناتی مثل گربه و. است.

دلایل ابتلا به حساسیت بینی

سیستم ایمنی بدن انسان به گونه‌ای است که علیه مواد مضر مثل باکتری‌ها و ویروس‌ها بلافاصله وارد عمل می‌شود. در حساسیت بینی این سیستم ایمنی، مواد بی‌ضرری مثل گرده درختان را ماده مضر تلقی کرده و علیه آن وارد عمل می‌شود. عامل شروع حساسیت، ماده آلرژن یا حساسیت‌زاست.

وقتی که ماده آلرژن مثل گرده درخت یا ذرات گرد‌و‌غبار از طریق تنفس وارد بینی و ریه فرد مبتلا به حساسیت بینی می‌شود، بدن این فرد موادی شیمیایی از جمله هیستامین ترشح می‌کند. این مواد شیمیایی باعث بروز علایمی مثل خارش، تورم و آبریزش از بینی می‌شوند.

گرده درخت، ذرات به جا مانده از بدن پرندگان و حیوانات خانگی، ذرات قارچ و گرد‌و‌غبار محیط آلرژن‌های شایع هستند. گرده درختان هر منطقه‌ای با منطقه دیگر متفاوت است. از طرف دیگر تاثیر یک گرده خاص روی افراد مختلف نیز متفاوت است. گرده‌های بزرگ و قابل رویت به ندرت ممکن است باعث آلرژی شوند، امـا گرده‌های بسیار ریزی که به سختی ممکن است دیده شوند، به طور شایعی باعث آلرژی می‌شوند. مقدار گرده موجود در هوا نیز در بروز علایم موثر است.

باران مقدار زیادی از ذرات را شسته و هوا را تمیز می‌کند.

علایم حساسیت بینی

- خارش بینی، دهان، چشم‌ها، گلو و پوست

- آبریزش بینی

- عطسه

- ریزش اشک

- وجود خط عرضی روی پوست بینی

علایمی که دیرتر ظاهر می‌شوند، شامل احتقان و گرفتگی بینی، سرفه، احساس کیپ شدن گوش و کاهش حس بویایی است.

گلودرد، سیاهی دور چشم‌ها، پف زیر چشم‌ها، خستگی، سردرد و خواب‌آلودگی نیز از علایم تاخیری هستند.

تشخیص حساسیت بینی

معمولا شرح حال بیمار و علایم وی برای تشخیص کافی است. به‌طور مشخص بیمار مبتلا به آلرژی از عطسه‌های مکرر صبحگاهی، آبریزش بینی، خارش و انسداد بینی رنج می‌برد. این علایم معمولا در فصل بهار و شروع پاییز تشدید می‌شوند.

تست آلرژی ممکن است نوع ماده‌‌ای را که بیمار به آن حساسیت دارد مشخص کند. تست پوستی رایج‌ترین روش تست آلرژی است. چنانچه پزشک تشخیص دهد که بیمار قادر نیست تست آلرژی را انجام دهد، از آزمایش خون هم می‌توان کمک گرفت.

میزان ائوزینوفیل خون مبتلایان به آلرژی بالاتر از حد معمول است.

با اندازه‌گیری مواد شیمیایی که بدن طی روند حساسیت ترشح می‌کند و به درون خون وارد می‌شود (مثل ایمونوگلوبین E)نیز می‌توان وجود حساسیت را اثبات کرد.

در معاینه بالینی، مخاط داخل بینی که به طور معمول صورتی پررنگ یا قرمز است، کاملا رنگ‌پریده می‌شود. شاخک‌های بینی بزرگ و متورم هستند و ممکن است پولیپ بینی هم وجود داشته باشد.

درمان حساسیت بینی

بهترین درمان برای حساسیت بینی، اجتناب و دوری کردن از عامل حساسیت‌زاست. معمولا هر فرد بیماری بعد از مدتی به‌تدریج متوجه می‌شود که نسبت به چه موادی حساسیت دارد.

خربزه، انگور و طالبی مواد خوراکی شایعی‌اند که حساسیت‌زا هستند. روشن است که به‌راحتی می‌توان از مصرف آنها خودداری کرد، امـا اجتناب از گرده درختان که در فصل بهار در تمام شهر پخش است، امکان‌پذیر نیست. ولی با بستن پنجره‌ها و استفاده از تهویه‌هایی که هوای بیرون را وارد نمی‌کنند می‌توان از ورود ذرات حساسیت‌زا به درون منزل جلوگیری کرد.

جایگزین کردن لحاف و تشک و بالش هایی که از پشم یا پر حیوانات درست شده است، با انواعی که از مواد مصنوعی درست شده است و استفاده نکردن از فرش یا موکتی که پرز تولید می‌کند، روش‌های مثمرثمری است.

شست‌وشوی بینی با سرم فیزیولوژیک برای مبتلایان به فرم خفیف حساسیت بینی سودمند است. با این کار ذرات حساسیت‌زا از درون بینی شسته می‌شوند. هر فردی می‌تواند خودش در منزل سرم شست‌وشو را درست کند. برای این کار کافی است نصف قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب ولرم حل کرده و با آن بینی را شست‌وشو دهد.

متاسفانه دارویی که بتواند به طور کامل حساسیت را ریشه‌کن کند وجود ندارد، امـا درمان ضدآلرژی به خوبی می‌تواند علایم بیمار را به طور موقت برطرف کند.

توصیه می‌کنیم در فصلی که بیمار با عود علایم روبه‌رو می‌شود سعی کند از داروهای ضدآلرژی استفاده کند تا مشکلات ناشی از این اختلال را برطرف کرده و از بروز علایم جلوگیری کند. برای درمان آلرژی بینی می‌توان از آنتی‌هیستامین‌ها، ضداحتقان‌های بینی و داروهای کورتیکواستروییدی بهره گرفت.

سازمان بهداشت جهانی (WHO)حساسیت بینی را جزو فهرست بیماری‌هایی قرار داده که از نظر آن سازمان ثابت شده است «طب سوزنی» برای درمان آنها مفید است.

تمامی داروهای زیر را باید تحت نظر پزشک و با تجویزی ایشان مصرف کنید.

آنتی‌هیستامین‌ها: آنتی‌هیستامین‌ها برای درمان حساسیت بینی بسیار موثرند. آنتی‌هیستامین دکونژستان، دیفن‌هیدرامین، کلرفنیرآمین مالئات، پرومتازین و لوراتادین از این دسته دارویی هستند. عیب اصلی این دسته دارویی، خواب‌آلودگی پس از مصرف آنهاست. خوشبختانه انواع جدید آن مثل سیتریزین چنین مشکلی ندارند. باید توجه داشته باشید که چنانچه به مدت طولانی از یک نوع آنتی‌هیستامین استفاده کنید، ممکن است بدن شما نسبت به آن عادت کند و دیگر اثر دارویی لازمه را نداشته باشد. در این صورت لازم است که آن آنتی‌هیستامین را قطع کرده و به جای آن از نوع دیگری استفاده کنید.

نکته دیگر در مورد آنتی‌هیستامین‌ها استفاده آنها برای کودکان است. توجه داشته باشید که خواب‌آلودگی ناشی از آنتی‌هیستامین‌ها ممکن است روی یادگیری کودکان تاثیرگذار باشد.

داروهای کورتیکواستروییدی: اسپری‌های کورتیکواستروییدی موثرترین دارو برای درمان حساسیت بینی هستند. این اسپری‌ها آنقدر موثر هستند که ممکن است به تنهایی کافی باشند و بیمار نیاز به مصرف آنتی‌هیستامین یا دکونژستان نداشته باشد. ممکن است یکی، دو هفته طول بکشد تا بهبودی حاصل شود. در مواردی که علایم بیماری خیلی شدید باشد مصرف کورتیکواسترویید خوراکی به مدت چند روز نیز بسیار سودمند است.

استفاده مداوم از این اسپری‌ها باعث خشکی بینی می‌شود. خوشبختانه انواع جدید آن مثل اسپری nasoflo حاوی ذرات ریز چربی نیز هستند، بنابراین مشکل خشک کردن بینی را ندارند.

ضداحتقان‌ها: دکونژستان‌ها مثل قطره‌های فنیل‌افرین و نفازولین بینی و همین‌طور پسودوافدرین خوراکی برای درمان گرفتگی بینی ناشی از حساسیت موثرند. قطره و اسپری نفازولین یا فنیل‌افرین را نباید بیش از سه، چهار روز متوالی استفاده کنید. استفاده طولانی‌تر از این مدت باعث می‌شود بینی به این داروها وابسته و معتاد شود، به نحوی که با قطع کردن این دارو داخل بینی پف می‌کند و بیمار مجبور می‌شود برای باز نگه‌داشتن بینی، دایما از این قطره‌ها استفاده کند.

ضداحتقان‌ها فشارخون را بالا می‌برند، بنابراین کسانی که فشارخون بالایی دارند، نباید از داروهایی که حاوی پسودوافدرین هستند، استفاده کنند. این دارو برای مبتلایان به بزرگی پروستات نیز ممنوع است.

روش حساسیت‌زدایی برای حساسیت بینی

اگر مدت زیادی است که بیمار از حساسیت بینی رنج می‌برد و علایم وی شدید و با درمان دارویی غیرقابل کنترل است، ممکن است ایمونوتراپی یا حساسیت‌زدایی روش سودمندی برای کنترل این بیماری باشد.

در این روش ابتدا ماده محرک و حساسیت‌زا شناسایی می‌شود. سپس مقدار اندکی از این ماده به بدن بیمار تزریق می‌شود و طی یک پروسه درمانی نسبتا طولانی، هر بار بر مقدار ماده تزریقی افزوده می‌شود تا به‌تدریج بدن به آن عادت کند. روش حساسیت‌زدایی نیز حساسیت بینی را به طور کامل ریشه‌کن نمی‌کند.

علایم حساسیتی حدود 85 ‌درصد بیماران حساسیت‌زدایی شده به طور طولانی‌مدت بهبود یافته است. بعد از این‌که بیمار به مدت سه تا پنج فصل پی‌درپی علامتی نداشت، می‌توان حساسیت‌زدایی را قطع کرد.

عوارض حساسیت بینی

حساسیت بینی باعث ورم داخل بینی ‌شده و این امر به انسداد مجاری سینوس‌ها منجر می‌شود. بسته شدن مجرای سینوس‌ها باعث می‌شود ترشحات در داخل سینوس جمع شده و نتوانند به داخل بینی تخلیه شوند. انسداد مجرای سینوس‌ها و تجمع ترشحات در داخل آنها زمینه‌ساز بروز سینوزیت خواهد بود.

پولیپ بینی عارضه دیگر حساسیت بینی است. در مواردی که حساسیت بینی شدید و طولانی‌مدت باشد مخاط متورم‌شده داخل بینی به تدریج به شکل گوشت اضافی صدفی‌رنگی در داخل بینی آویزان می‌شود و کم‌کم بزرگتر می‌شود و پولیپ بینی را درست می‌کند.

رشته‌های عصب بویایی در سقف بینی واقع شده‌اند. برای اینکه بتوانیم بویی را حس کنیم باید ذرات فــرارِ ماده بودار به هنگام دم همراه با هوا وارد بینی شده تا خود را به پایانه‌های عصب بویایی برسانند. حساسیت بینی باعث انسداد داخل بینی می‌شود. این انسداد مانع رسیدن ذرات بودار به داخل بینی می‌شود. به همین دلیل است که حس بویایی مبتلایان به حساسیت بینی کاهش می‌یابد.

عفونت های گوش و گوش درد

عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)چیست؟

عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)، التهاب گوش میانی است. التهاب دراثر عفونت گوش میانی اتفاق می افتد. این حالت ممکن است در یک یا هر دو گوش رخ دهد. عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)شایعترین تشخیصی است که برای بچه های بیماری که به پزشک مراجعه می کنند گذاشته می شود. این بیماری همچنین شایعترین علت ناشنوائی در کودکان است.

گرچه عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)در بچه های کوچک شایعتر است، گهگاه بالغین را نیز درگیر می کند. این حالت اغلب درزمستان و اوایل بهار رخ می دهد.

آیا عفونت گوش میانی جدی است؟

بله! جدی است چون می تواند گوش درد شدید و کاهش شنوائی ایجاد کند. کاهش شنوائی به خصوص در اطفال می تواند یادگیری را مختل کرده و حتی تکامل گفتار را به تاخیر اندازد. به هرحال، اگر اتیت مدیا سریعاً و به صورت موثر درمان شود، شنوائی اغلب به حالت طبیعی بر خواهد گشت.

از جهت دیگر عفونت می تواند به ساختمانهای مجاور در سر به خصوص به ماستوئید گسترش یابد. بنابراین بسیارمهم است که علائم (به لیست زیر توجه کنید)این بیماری شناخته شده و سریعاًَ مورد توجه پزشکتان قرار گیرد.

گوش چگونه کار می کند؟

گوش خارجی اصوات را جمع آوری می کند. گوش میانی یک محفظه پراز هوا به اندازه نخود است که توسط پرده گوش که به نازکی ورق است، از گوش خارجی جدا می شود. سه استخوانچه به پرده گوش متصل هستند. وقتی امواج صوتی به پرده گوش برخورد می کنند، سبب ارتعاش استخوانچه ها شده و صوت به گوش داخلی منتقل می شود.

گوش داخلی ارتعاشات را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل کرده و این سیگنالها رابه مغز منتقل می کند. گوش داخلی همچنین به حفظ تعادل کمک می کند.

یک گوش میانی سالم، شامل هوا با همان فشار هوای بیرون است که به پرده اجازه ارتعاش آزادانه می دهد. هوا از طریق شیپور استاش که پشت بینی را به گوش مربوط می کند، وارد گوش میانی می شود. وقتی خمیازه می کشید و صدایی در گوشتان احساس می کنید، شیپور استاش حباب هوای کوچکی را به گوش میانی جهت تعادل فشارهوا فرستاده است.

علل عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)چیست؟

انسداد شیپور استاش هنگام سرماخوردگی، آلرژی یا عفونت راه هوایی فوقانی و وجود باکتریها و ویروس ها، منجر به تجمع مایع (مجموع چرک و موکوس)درپشت پرده گوش می شود. این حالت را اتیت مدیای حاد می گویند.

تجمع چرک در گوش میانی با بالا بردن فشار، سبب درد گوش، تورم و قرمزی می شود. از آنجا که پرده گوش نمی تواند به درستی مرتعش شود، شما یا فرزندتان ممکن است مشکلات شنوائی پیدا کنید. گاهی اوقات پرده گوش پاره می شود و چرک به خارج گوش تخلیه می شود. اما اغلب به دلیل شیپور استاش ملتهب و متورم، چرک و موکوس در گوش میانی باقی می ماند. این حالت را افیوژن گوش میانی یا اتیت میانی سروز می گویند. اغلب وقتی که عفونت حاد فروکش کرد، افیوژن می ماند و مزمن می شود و برای هفته ها، ماهها یا حتی سالها طول می کشد. این حالت شخص را مستعد عودهای مکرر عفونت حاد می کند و ممکن است سبب اختلال در شنوائی شود.

علائم عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)چیست؟

در شیرخواران و نوپاها به دنبال این موارد بگردید:

• کشیدن یا خاراندن گوش به خصوص اگر همراه موارد زیر باشد:

• مشکلات شنوائی

• گریه کردن، بی قراری

• تب

• استفراغ

• ترشح گوش

دربچه های کوچک، نوجوانان و بالغین بدنبال موارد زیر باشید:

• گوش درد

• احساس پری یا فشار گوش

• مشکلات شنوائی

• سرگیجه، عدم تعادل

• تهوع، استفراغ

• ترشح گوش

• تب

بیاد داشته باشید بدون درمان مناسب، آسیب ناشی از عفونت گوش می تواند سبب کاهش شنوائی مزمن یا دائمی شود.

در مطب پزشک چه اتفاقی می افتد؟

حین معاینه، پزشک از وسیله ای به نام اتوسکوپ جهت ارزیابی حالت گوش استفاده می کند. پزشک توسط اتوسکوپ و یا میکروسکوپ گوش، معاینه ای جهت بررسی قرمزی پرده و یا وجود مایع پشت گوش انجام می دهد. با استفاده دقیق از فشار هوا، پزشک همچنین می تواند ببیند آیا پرده حرکت می کند یا نه. اگر پرده گوش حرکت نکند و یا قرمز باشد احتمالاً عفونت گوش وجود دارد.

دو آزمون دیگر جهت ارزیابی بیشتر انجام می شود:

شنوایی سنجی نشان می دهد که آیا کاهش شنوائی در تون های صوتی با فرکانس های مختلف رخ داده است.

یک تمپانوگرام، فشار هوا را در گوش میانی اندازه گیری می کند تا متوجه شویم شیپور استاش چگونه کار می کند و پرده گوش چگونه حرکت می کند.

اهمیت دارو

پزشک ممکن است یک یا بیشتر دارو تجویز کند. مهم است که تمام دارو(ها)طبق دستور مصرف و پیگیری شود.

اغلب، آنتی بیوتیک ها با عفونت مبارزه کرده و سبب بهبود سریع گوش درد می شوند، اما عفونت زمان بیشتری برای پاک شدن کامل نیاز دارد. بنابراین مطمئن شوید که دارو برای تمام دوره ای که پزشک شما توصیه کرده، مصرف شود. ممکن است یک داروی ضد احتقان (بخصوص در همراهی با یک سرماخوردگی)و یا در موارد آلرژی آنتی هیستامین تجویز شود.

گاهی اوقات پزشک دارویی را ممکن است یرای کاهش درد و یا تب تجویز کند. در صورت لزوم قطره های ضد درد، درد گوش را کاهش می دهد. در صورتیکه هر سئوالی در مورد داروهای خود یا فرزندانتان دارید یا علائم بهبود نیافت، با پزشک خود تماس بگیرید.

چه درمان های دیگری ممکن است لازم باشد؟

در اغلب موارد عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)توسط درمان دارویی مناسب و درمان های سرپایی، کاملاً بهبود می یابد. گاهی درمان های بیشتری ممکن است توسط پزشکتان توصیه شود. یک نوع عمل جراحی به نام میرنگوتومی ممکن است توسط پزشک توصیه شود. این عمل جراحی شامل یک شکاف کوچک در پرده گوش است تا تخلیه مایعات را تسریع کرده و درد را تسکین دهد. شکاف در عرض چند روزبدون هیچ اثر (جوشگاه)خاصی یا آسیب دائمی بهبود می یابد. در واقع شکاف آنقدر سریع ترمیم می شود که اغلب قبل از اینکه عفونت و مایع از بین برود، بسته می شود. می توان یک لوله تهویه در شکاف قرار داد که از تجمع مایع جلوگیری کند و شنوائی را بهبود بخشد.

جراح، لوله تهویه ای (گرومت یا VT)را برای فرزند شما انتخاب می کند که برای مدت زمانیکه برای بهبود عفونت گوش میانی و بازگشت عملکرد شیپور استاش به حالت طبیعی لازم است، درگوش باقی بماند. این مدت ممکن است چندین هفته یا ماه باشد. در طول این مدت شما باید از ورود آب به گوش اجتناب کنید چرا که ممکن است باعث عفونت گردد. در غیر این صورت، لوله مشکلی را ایجاد نکرده و سبب بهبود قابل توجه در شنوایی و کاهش تکرر عفونت های گوش خواهد شد.

اتیت مدیا ممکن است در اثر عفونت مزمن لوزه ی سوم (آدنوئید)عود کند. اگر این حالت پیش آید، پزشک ممکن است برداشتن لوزه را پیشنهاد کند. این کار می تواند در همان زمانی که لوله تهویه گذاشته می شود، انجام شود.

آلرژی نیز باید درمان شود.

پس یادتان باشد.

اتیت مدیا در صورتیکه درمان صحیح و سریع انجام شود،معمولاً مشکل جدی ایجاد نمی کند. با کمک پزشک خود، شما و یا فرزندتان می توانید خیلی سریع احساس بهتری داشته باشید و بهتر بشنوید.

مطمئن شوید که برنامه درمانی را پیگیری کرده اید و تا زمانیکه پزشک به شما بگوید که عفونت کاملاً درمان شده است، پیگیری پزشکی را ادامه دهید.

بهداشت و سلامتی گوش

بسیاری از بیماریهای طبی مثل مواردی که در زیر لیست شده است، می تواند سلامت شنوائی را تحت تاثیر قرار دهد.

درمان این موارد و سایر علل کاهش شنوائی، اغلب سبب بهبود یا بازگشت شنوائی می شود. بعضی از موارد اگر به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشوند منجر به اختلالات غیر قابل برگشت کاهش شنوائی یا کری می شوند. اگر فکر می کنید که خود یا خانواده شما مشکل شنوائی دارید، با مراجعه به پزشک، از وضعیت شنوایی و سلامت گوش خود مطمئن شوید.

اتیت مدیا (التهاب یا عفونت گوش میانی)

اتیت مدیا شایعترین علت کاهش شنوائی در بچه ها است. اتیت مدیا یک واژه پزشکی به معنی التهاب یا عفونت گوش میانی است. این حالت می تواند در یک یا هردو گوش اتفاق بیفتد و به دلیل شکل شیپور استاش در بچه ها در کودکان بیشتر دیده می شود. اگر اتیت مدیا تشخیص داده نشده و درمان نشود، می تواند منجر به عفونت ماستوئید در پشت گوش و کاهش شنوائی شود. در صورتیکه به طور مناسب درمان شود، کاهش شنوائی مربوط به آن می تواند بهبود کامل یابد.

وزوز گوش

وزوز گوش یک واژه پزشکی به معنی «زنگ زدن گوش ها» است که از آن به صدای غرش مانند، کلیک، همهمه، وزوز یا صدای سوت مانند و. می تواند تعبیر می شود. اغلب موارد وزوز ناشی از آسیب پایانه های میکروسکوپی عصب شنوائی در گوش داخلی است. سلامتی این پایانه های عصبی، جهت شنوائی نیز مهم است و آسیب آنها اغلب منجر به کاهش شنوائی و وزوز گوش می شود. اختلال در اعصاب شنوائی و وزوز گوش همچنین می تواند یک یافته طبیعی همراه پیری باشد. مواجهه با صداهای بلند، احتمالاً علت ایجاد کننده وزوز گوش و آسیب شنوائی در افراد جوان تر می باشد. درمان های دارویی و وسایل کمک شنوائی اغلب برای آنهایی که این حالت را دارند کمک کننده است.

گوش شناگران یا عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی، هنگامیکه آب در مجرای گوش گیر می افتد و منجر به تجمع و رشد باکتریها می شود، به عنوان گوش شناگران یا اتیت اکسترن نامیده می شود. در این محیط گرم و مرطوب، باکتریها تکثیر کرده و سبب عفونت مجرای گوش می شوند. اگر چه این حالت به طور معمول در شناگران دیده می شود، استحمام و دوش گرفتن نیز می تواند منجر به این عفونت شایع شود. در موارد شدید، مجرای گوش ممکن است متورم و بسته شده و منجر به کاهش شنوائی گذرا شود و تجویز داروها را مشکل سازد.

واکس یا جرم گوش

بیماری خود ایمنی گوش داخلی

بیماری خود ایمنی گوش داخلی (AIED)یک حالت التهابی گوش داخلی است این حالت وقتی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به سلولهای گوش داخلی که با ویروس یا باکتری اشتباه گرفته شده اند حمله کند. تشخیص سریع بالینی برای داشتن پیش آگهی مناسب، لازم است. بنابراین دانستن علائم بیماری خود ایمنی گوش داخلی (AIED)مهم است: کاهش ناگهانی شنوائی در یک گوش سریعاً به گوش دوم پیشرفت می کند و کاهش شنوائی در طول هفته ها یا ماهها ادامه می یابد. احساس پری گوش، سرگیجه و وزوزاز دیگر علایم همراه این بیماری است. درمان برپایه دارو است اما سمعک وکاشت حلزون در بعضی موارد کمک کننده هستند.

کلستئاتوم

کلستئاتوم رشد پوست در گوش میانی، پشت پرده گوش است. این حالت اغلب ناشی از اختلال عملکرد شیپور استاش یا همراه با عفونت گوش میانی است (اتیت مدیا)ولی می تواند همچنین در زمان تولد (کلستئاتوم مادرزادی)وجود داشته باشد. این حالت قابل درمان است اما تنها با معاینه بالینی می تواند تشخیص داده شود. کلستئاتوم درمان نشده در طول زمان می تواند منجر به خوردگی استخوان و گسترش عفونت به نواحی دیگر مثل گوش داخلی و مغز شود در صورتیکه درمان نشود، کری، آبسه مغزی، مننژیت و مرگ ممکن است رخ دهد.

پارگی پرده گوش

پرده گوش پاره در واقع وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ است. پرده گوش یک غشاء نازک است که مجرای گوش را از گوش میانی جدا می کند. پارگی پرده گوش ممکن است همراه با کاهش شنوائی، خروج ترشحات گهگاهی و احتمالاً درد باشد. میزان کاهش شنوائی بسته به میزان و محل پارگی متفاوت است. بسته به اندازه و نیز علت آن، گاهی اوقات پارگی پرده گوش، خود به خود ترمیم می شود. اما در موارد دیگر جراحی برای ترمیم ضروری است. اگر آب یا باکتریها از طریق سوراخ پرده به گوش داخلی برسند، مشکلات جدی رخ می دهد. پزشک معمولاً به شما توصیه می کند که تا زمانیکه سوراخ ترمیم شود از وارد شدن آب به گوش اجتناب کنید.

در حال حاضر از سری شایع ترین بیماری های مادر زادی، کم شنوایی و یا نا شنوایی نوزادان است. به طوری که از هر هزار نفر، سه نفر به این مشکل بر میخورند. علل اصلی ناشنوایی مادر زادی، نقص ژن هایی است که از والدین به ارث رسیده. 60% از شیر خوارگان به این دلیل مشکل شنوایی دارند.

اگرچه اطلاعات دقیق در دسترس نیست، محتمل است که ژنتیک نقش مهمی در کاهش شنوائی افراد پیر نیز دارد. نقص های ژنتیک به ارث رسیده تنها یک عامل مسئول کاهش شنوائی و ناشنوائی هستند که هردو می توانند در هر مرحله ای از طول زندگی یک شخص رخ دهند.

سایر عوامل شامل: مشکلات طبی، مواجهات محیطی، ضربه و داروها هستند.

مفیدترین روش طبقه بندی مشکلات شنوائی ژنتیکی، سندرمی بودن یا غیر سندرمی بودن آنهاست. بیشترین میزان (70 %)کاهش شنوائی ارثی را مشکلات شنوائی غیر سندرمی تشکیل می دهند. نحوه به ارث رسیدن اتوروم مغلوب مسئول 80 % موارد اختلال شنوائی غیر سندرمی است. درحالیکه اتوزوم غالب 20 % را تشکیل می دهد. کمتر از 2 % موارد توسط فرم وابسته به X و اختصاص عملکرد ژنتیکی میتوکندریال به ارث می رسند.

فرم سندرمی به این معنی است که اختلال شنوائی همراه با سایر ناهنجاری های بالینی است. در بین اختلالات شنوائی ارثی 15 تا 30 درصد آنها سندرمی هستند. بیش از 400 سندرم همراه با اختلالات شنوائی است. آنها را به اینصورت می توان طبقه بندی کرد: سندرم های ناشی از اختلالات سیتوژنتیک یا کروموزومی، سندرم های ناشی از مجموعه ای از فاکتورهای ژنتیک و محیطی.

بروز متغیر جنبه های مختلف سندرم ها شایع است. بعضی جنبه ها ممکن است در یک محدوده از خفیف تا شدید ظاهر شوند یا ترکیب متفاوتی از علائم بالینی همراه ممکن است در افرادی که موتاسیون ژنتیکی یکسانی دارند، دیده شود.

ژن ها چگونه کار می کنند؟

ژن ها نقشه ساخت پروتئین ها هستند که در واقع بلوک های سازنده همه چیز (موها، چشم ها، گوش ها، قلب، ریه و…)در بدن هستند. هر کودکی نیمی از ژن های خود را از پدر و نیمی دیگر را از مادر به ارث می برد. اگر ژن های به ارث رسیده ناقص باشند، یک مشکل مانند کاهش شنوائی یا ناشنوائی ممکن است رخ دهد. اختلالات شنوائی در یکی از چهار راه زیر به ارث می رسند:

اتوزوم غالب: در اختلالات اتوزوم غالب، انتقال یک آلل ژن توسط یک والد هتروزیگوت برای ایجاد بیماری در کودک کافی است. والد هتروزیگورت دو نوع از همان ژن (در این مورد، یک ژن جهش یافته و یک ژن طبیعی)دارد و می تواند دو نوع گامت تولید کند (گامت یعنی سلولهای تولید مثلی). یک گامت شکل جهش یافته ژن و گامت دیگر شکل طبیعی ژن را حمل می کند. هر کدام از این گامت ها شانس مساوی برای استفاده شدن در تشکیل جنین را دارند. بنابراین شانس اینکه کودک یک والد با یک ژن اتوزمال غالب بیماری را پیدا کند 50 % خواهد بود. صفات اتوزوم غالب اغلب زنان و مردان را به طور مساوی در گیر می کنند.

اتوزوم مغلوب: مشخصه صفت اتوزوم مغلوب داشتن والدینی است که ناقل هتروزیگوت برای فرم جهش یافته ژن هستند و والدین بیماری را نشان نمی دهند. ژن معیوب که سبب بیماری می شود، توسط ژن طبیعی سرکوب می شود. این والدین هتروزیگورت (A/a)هرکدام دو نوع گامت تولید می کنند. یک گامت حامل آلل جهش یافته ژن (a)و گامت دیگر که کپی نرمال ژن را دارد (A). بنابراین چهار ترکیب احتمالی از این والدین ممکن است: a/a, a/A A/A, A/a تنها کودکی که هر دو آلل جهش یافته را به ارث برده باشد (a/a)بیماری را نشان می دهد. در مجموع کودکان این والدین 25 % شانس به ارث بردن اختلال را دارند.

به ارث رسیدن وابسته به X

یک فرزند پسر، دارای یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y است در حالیکه فرزند دختر، دو کپی از کروموزوم X را دارد. هر دختر، یک کروموزوم X خود را از پدر و مادرش به ارث می برد. از طرف دیگر، هر پسر، کروموزوم X را از مادرش و کروموزوم Y را از پدرش به ارث می برد. در مجموع تنها یک کروموزوم از دو کروموزوم X در جنس مونث در هر سلولش فعال است و دیگری غیر فعال است. به این دلیل است که وقتیکه یک ژن معیوب را روی کروموزوم X به ارث می برد، ژن طبیعی روی کروموزوم X دیگر می تواند آن را جبران کند. از آنجا که مردان تنها یک کپی از کروموزوم Xدارند، هر گونه ژن معیوب احتمال بیشتری دارد که خود را به صورت بیماری نشان دهد.

به ارث رسیدن میتوکندریال: میتوکندری ها کارخانه های کوچک درون سلولی، DNA مخصوص خودشان را دارند. جالب است که اسپرم میتوکندری ندارد و بنابراین تنها میتوکندری موجود در تخمک مادر می تواند از یک نسل به نسل دیگر منتقل شود. این حالت منجر به یک الگوی به ارث رسیدن جالب می شود که در آن تنها مادران بیمار، (ونه پدران بیمار چراکه اسپرم آنها میتوکندری ندارد)می توانند بیماری را از یک نسل به نسل بعدی منتقل کنند. حساسیت به آمینوگلیکوزید ها از طریق نقصی در DNA میتوکندری منتقل شود و شایعترین علت ناشنوائی در چین است.

دردهه اخیر، پیشرفت در بیولوژی مولکولی و ژنتیک منجر به دانستن تکامل، عملکرد و پاتولوژی گوش داخلی شده است. پژوهشگران تعداد زیادی از ژن های مختلف که مسئول کاهش شنوائی و ناشنوائی ارثی هستند را کشف کرده اند که شایعترین آنها موتاسیون ژن GJB2 می باشد. کاهش شنوائی مربوط به GJB2 از شایعترین علل ژنتیک کاهش شنوائی و یک اختلال ژنتیکی اتوزوم مغلوب در نظر گرفته می شود چراکه موتاسیون تنها سبب ناشنوائی در افرادی می شود که دوکپی از ژن جهش یافته را به ارث برده باشند (از هر والد یک ژن). یک شخص با یک آلل جهش یافته و یک آلل طبیعی ناقل است، اما ناشنوا نیست. تست های غربالگری برای ژن GJB2 برای افراد در خطر در دسترس هستند تا به آنها کمک کنند که خطر داشتن کودک با مشکلات شنوائی را تعیین کنند.